เขายังลูบศีรษะหญิงสาวเบาๆ
มาราตีหลับตาลงด้วยความอิ่มเอมหัวใจ รับรู้ว่าก้อนเนื้อในหัวใจพองโตคับอกและเต้นแรงด้วยความดีใจที่เธอได้รับความรักอันบริสุทธิ์นั้นจากเขา ตลอดระยะเวลาที่เขาสารภาพรัก ทุกอย่างมีแต่ความเข้าใจ หรืออาจขัดใจกันบ้างเล็กน้อย แต่ก็คุยกันด้วยเหตุผลตลอด
“ข้าก็รักท่าน ท่านจะเป็นชายคนเดียวที่ข้าจะรักตลอดไป”
“ข้าถือว่านี่คือสัญญา หากเจ้าปันใจให้ใครข้าจะกักขังเจ้าไว้ไม่ปล่อยไปไหนอีก”
“ท่านเผด็จการอีกแล้ว ท่านเป็นผู้ชายที่ข้ารักและจะฝากชีวิตเอาไว้ ส่วนคนอื่นๆ ข้าก็รักแบบพี่ชาย” หญิงสาวอมยิ้มเมื่อเห็นเขาส่ายหน้าเบาๆ เหมือนไม่พอใจ
“จริงๆ เหมือนพี่ฮาฟิซข้าก็รักแบบพี่ชาย แต่ท่าน... ท่านเป็นชายที่ข้ารักแบบคนรัก” มาราตีกุมมือหนาแนบที่หน้านวล ช้อนสายตาคมหวานสบกับเขา
อัฟฟานยิ้มอีกครั้งอย่างเป็นสุขแล้วประทับจุมพิตที่หน้าผากสวย จมูกและเปลือกตาทั้งสองข้าง
“เราจะเป็นของกันและกันตลอดไป
