เขาจับสะโพกผายบดเบียดกายแกร่งแนบแน่น ปลดปล่อยธารรักหลั่งร้อนสู่กุหลาบสาวหมดสิ้นทุกหยาดหยด
มาราตีร้องครางสุดเสียงด้วยความรู้สึกถึงอารมณ์หวาม เกร็งกระตุกสะท้านรุนแรง ผวากอดคอแกร่งของชีคหนุ่มแนบแน่น เนื้อกายสั่นจนเยือก
เขาประกบจุมพิตหนักหน่วงที่กลีบปากชอกช้ำสีแดงสด
“เจ้าสุดยอดมากรตี” ถ้อยคำที่เขาเปล่งออกมาทำให้มาราตีซุกที่อกกว้างแน่น เธอรู้ดีว่าเป็นนางบำเรอ เหตุใดต้องตอกย้ำด้วยเล่า ชายหนุ่มพาร่างงามที่ยังสอดประสานรวมร่างกับเขาอยู่ไปที่เตียงนอนกว้าง
“ให้ข้าพักบ้างเถิด” หญิงสาวอุทธรณ์เสียงสั่น แต่ชีคหนุ่มเริ่มจุมพิตเธออีกครั้ง เรือนกายของเขาที่ฝากฝังในเรือนร่างกำลังขยายใหญ่โตขึ้นมาใหม่
“เจ้าไม่มีสิทธิ์ขออันใด นอกจากข้าจะเชยชิมเจ้าจนพอใจ เมื่อนั้นข้าถึงจะปล่อย”
ชีคหนุ่มผู้เอาแต่ใจกดประทับเสียงประท้วงหวานของนางบำเรอสาว แต่อีกยาวนานกว่าบทรักสุดท้ายจะจบลงพร้อมกับเสียงแห่งความสุขสมและหลับใหล
