การเดินทางไม่ได้อยากลำบาก เพราะไอเดนจะซื้อตั๋วผู้ใหญ่ให้กับเราสองคนตลอดทุกช่องทางจะได้ไม่เป็นที่สนใจของผู้คน จะว่าไปก็เป็นประสบการณ์ชีวิตที่สนุกไปอีกแบบ
“กินซะ” ไอเดนยื่นเบอร์เกอร์มาให้ พวกเธอเดินทางออกมาไกลและใกล้ถึงเมืองพีแชมแล้ว
“ไอเดน ทำไมเราต้องหนีมาแบบนี้ ทั้งๆที่แค่บอกพี่เอริคไป เขาก็สามารถสั่งการ รถ คนขับ คนดูแลให้ได้อยู่แล้ว”
“แบบนั้นจะสนุกตรงไหน ไม่ได้ทำอะไรเลย แค่นั่งและลงมาจากรถถ่ายรูป ถ่ายรูป และกลับ ไม่มีการผจญภัยอะไรเลย”
“เชื่อเขาเลย” เชือกฟางฟังเหตุผลแล้ว ไปต่อไม่ถูกเลย เมื่อทั้งสองจัดการเบอร์เกอร์แล้ว ก็ขึ้นรถที่เข้าสู่เมืองพีแชมต่อ ใช้เวลาไม่นานมากก็มาถึงจนได้ ทั้งสองคนเพลิดเพลินกับทัศนียภาพของเมือง ภาพถูกถ่ายไว้มากมายทั้งภาพเดียว ภาพคู่ ภาพตอนที่เชือกฟางเผลอ จากหนึ่งชั่วโมงผ่านไปหลายชั่วโมง ไอเดนและเชือกฟางนั่งดูภาพที่ถ่ายกันอย่างเพลิดเพลินไม่ทันสังเกตุว่าถูกจับตามอ
