หลายปีผ่านไป...
“อุ้ย!” เชือกฟาง ร้องออกมาอย่างตกใจ เมื่อข้อศอกถูกสัมผัส จากด้านหลัง แต่เมื่อใบหน้างดงามตามวัย วัยยี่สิบของเชือกฟางหันไปมองว่าเป็นใคร รอยยิ้มก็เกิดขึ้น
“ไอเดน”
“กลับได้แล้ว” ไอเดนในชุดนักศึกษาของมหาวิทยาลัยชื่อดังในกรุงเทพมหานครเมืองหลวงของประเทศไทย ไอเดนสีหน้าไม่สู้ดีนัก เพราะที่ที่เชือกฟางนั่งอยู่ จริงอยู่! ว่าเธอไม่ได้นั่งตามลำพัง แต่ทำไมต้องมีนักศึกษาผู้ชายด้วย และดูสายตาที่พวกนั้นมองเชือกฟาง เขาไม่ชอบเลย ผู้ชายด้วยกันดูกันออก
“เรากลับก่อนนะ...” เชือกฟางกล่าวลาเพื่อนๆที่นั่งอยู่ด้วยกัน เธอและไอเดน เรียนมหาวิทยาลัยเดียวกัน แต่คนละชั้นปี ไอเดนอยู่ปีสาม เธออยู่ปีสอง และแน่นอนคนละคณะด้วย เชือกฟางตัดสินใจเรียนบัญชี ไอเดนเรียนเศรษฐศาสตร์ ทั้งสองตกลงกันแล้ว เพื่อที่จะได้ดูแลกิจการของ คุณตาเอกวุฒิต่อไป ไอเดนยังมีความสามารถเรื่องการเลี้ยงมุก ก็เขาทำมาตั้งแต่เด็ก ตอนนี้ไ
