“ชะ...เชือก...เชือกฟาง” เสียงแผ่วเบาจากริมฝีปากของไอเดน ที่ยังมีสติเหลืออยู่บ้าง หนูมุกรัดวงแขนโอบกอดไอเดนแน่นขึ้น เมื่อหัวใจของคนเป็นแม่เจ็บมากขึ้น เมื่อลูกกำลังเจ็บป่วย
“พี่อลัน พาลูกส่งโรงพยาบาล” อลันหันกลับมาทางต้นเสียง สัญญาณที่หนูมุกส่งมา เขาเข้าใจโดยทันที “เชือกฟางปลอดภัย...ไอเดน ลูกแม่อดทนอีกหน่อยนะลูก...” หนูมุกหันมากระซิบแผ่วเบากับไอเดน หลังจากที่แจ้งสามีที่รักแล้ว
“คริสตี้...กลับ” เอริคที่ได้รับรายงานว่าที่บ้านถูกโจมตีจากกลุ่มคนที่ไม่ทราบฝ่าย
“กะ...เกิดอะไรขึ้นคะ?” คริสตี้ถามกลับอย่างเป็นห่วง เมื่อเอริคเปลี่ยนไปหลังจากที่รับสายเข้ามา เอริคเร่งฝีเท้าเดินกลับไปที่รถโดยที่มือบีบกำมือเล็กของคริสตี้ไว้แน่น คริสตี้รับรู้ถึงความเย็นของฝ่ามือนั้น คงเกิดเรื่องแน่นอน จากสีหน้าและท่าทางของเอริคเปลี่ยนไป เขาเคร่งเครียดและวิตกกังวลมาก
“หยุด!” เอริคเอ่ยออกมา หลังจากออกมาจากลิฟท์ โดยที่คริ
