จูบจากท่านประธาน
1214 คำ
ตอนที่ 5
จูบจากท่านประธาน
“จูบหนูรสชาติดีมาก”
ขวัญข้าวมองตาปรือเหมือนไม่ได้สติ รู้เพียงลมหายใจเริ่มกลับคืนมาเมื่อเขาถอนริมผีปากออก
“อะ”
แต่เหมือนเขาไม่หยุดอยู่แค่นั้น จมูกโด่งเป็นสันของเขาไล่สูดดมไล่ยังซอกคอขาวระหง สายเดี่ยวเส้นเล็กบนไหล่ถูกกระตุกให้ร่นลงก่อนที่ปากได้รูปของเขาจะไล้งับจุกปิดอันน้อยนิดออกจากสองเต้า
“อะอาส์ คุณโจ”
ขวัญข้าวแอ่นกายเล็กน้อย เมื่อปากหนาของเขาครอบครองสองเต้างามและดูดเลียขบเม้มอย่างหลงไหล มืออีกข้างถลกเดรสขาวขึ้นจนถึงเอว ก่อนคลึงเฟ้นเนินเนื้ออูมใต้แพนตี้ตัวสวย
“อะ อ่าส์”
การสัมผัสรุกเร้าที่รวดเร็วนั้น ทำให้ขวัญข้าวรู้สึกอารมณ์กระเจิดกระเจิง แม้จะเตรียมใจมาส่วนหนึ่งตั้งแต่อยู่ผับแล้ว แต่ไม่คิดว่า การกระทำนี้จะเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วบนรถนี้
“คุณโจคะ อย่าเพิ่งขวัญยัง..”
ขวัญข้าวเอ่ยเสียงกระเส่า เมื่อระลึกได้ว่าขณะนี้เธอยังอยู่บนรถมินิแวนของเขาที่มีคนขับอยู่ด้านหน้า แม้จะมีฉากกั้นไว้ แต่หญิงสาวก็รู้สึกเขินอายอยู่ดี
“หือ”
ดวงตาสีนิลหลุบต่ำเล็กน้อย เมื่อมองหน้าสวยที่มีรอยน้ำตาเปรอะเปรื้อนแก้มงาม ร่างที่เอนกายบนเบาะรถสั่นเทิ้มเหมือนลูกแมวตกน้ำที่กำลังหวาดกลัว
ถึงเขาจะปรารถนาเพียงใด แต่เขาก็ไม่เคยฝืนใจใคร
แม้ตอนนี้ ร่างสวยนี้กำลังทำให้เขาตะบะแตก
“ให้ไปไหนครับนาย”
คนขับรถตะโกนถามจากด้านหน้า โจนาธานผ่อนลมหายใจเล็กน้อย หันมองร่างบางของเจ้าลูกแมวน้อยที่เหมือนไม่ได้สติอยู่ข้างๆ
“ไปเพนท์เฮ้าส์ชั้น”
เพนท์เฮ้าส์หรูใจกลางเมืองชั้น 14 ที่นานๆ โจนาธานจะแวะเวียนมาสักครั้ง ช่วงหลังเขาใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่ที่บ้าน หลังจากที่มารดาเริ่มป่วยออดแอด และต้องการให้เขาอยู่ที่บ้าน เพนท์เฮ้าส์นี้เขาจึงมาแค่เดือนละไม่กี่วัน
หากวันนี้ ไม่มีร่างบางที่เมาสลบไสล
“อือ ไม่เอาขวัญจะไปทำงานที่ JWP”
“ไม่ทำกับป๊าหรอก ไม่เอา”
เสียงจากเจ้าลูกแมวน้อยพร่ำขณะที่ตายังหลับสนิท เขาก้มมองหน้าเนียนใสอย่างพิจารณา จึงรู้ว่าเธอเป็นเด็กสาวที่มีหน้าตาจิ้มลิ้ม ปากนิดจมูกหน่อย
แม้จะไม่ได้สวยสะดุดตาเหมือนคู่ควงคนอื่นๆที่ผ่านมาของเขา แต่ก็มีเสน่ห์ละเมียดละไม โดยเฉพาะปากอวบอิ่มได้รูปที่มีรสหอมหวาน จะเขาต้องเผลอไล้นิ้วตามเรียวปากเบาๆ
“คุณโจ รับหนูเข้าทำงานนะคะ”
“หือ”
โจนาธาน ขมวดคิ้วเพ่งมองหน้าสวยที่ยังหลับตาพริ้ม ไม่แน่ใจว่าที่เธอเอ่ยมาเพราะละเมอ หรือกำลังคุยกับเขาจริงๆ
“อยากจะทำที่นี่ขนาดนี้เลยเหรอ”
เขารำพึงเบาๆ มือยังลูบไล้แก้มสวยแผ่วเบา
“ค่ะ”
ขวัญข้าวตอบเบาๆ ตาคู่สวยปรือเล็กน้อย ฤทธิ์ของมาร์ตินี่ห้าแก้ว ทำให้โลกรอบข้างเธอหมุนติ้ว ร่างกายร้อนผ่าวเหมือนมีไฟกองใหญ่สุมอยู่ภายใน
หน้าหล่อเหลาคมคายของ ประธานโจ ลอยอยู่ตรงหน้า
“คุณโจ หล่อจัง”
ผีบ้าบอตนไหนไม่รู้ ดลไห้ ขวัญช้าว พูดคำนี้ออกไป
“หือ”
ดวงตาคู่สีนิลของโจนาธาน หลุบต่ำลงเล็กน้อย กรามทั้งสองขบกันแน่นเหมือนต้องการสะกดกั้นอารมณ์อย่างเต็มที่
ตอนนี้เขากำลังถูก เจ้าลูกแมวน้อยยั่วอารมณ์
จริงๆแล้วเขาไม่ใช่คนดีหรือสุภาพบุรุษอะไร หากเจอสิ่งใดที่ต้องการปลดปล่อยเขาไม่จำเป็นจะต้องคิดอะไรมาก แต่นี่คงเป็นข้อยกเว้นแรกของเขา
ไม่ใช่ว่านี่คือ น้องสาวของ เมฆ เท่านั้น
แต่เพราะอะไร เขาก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน
ชายหนุ่มเตรียมตัวลุกขึ้น เพื่อเดินออกไปพักอีกห้องหนึ่งที่แยกออกไป หากเขายังนั่งอยู่ตรงนี้มองร่างสวยในชุดเดรสที่ร่นจนเห็นโคนขาอ่อน เขาคงหยุดอารมณ์ตัวเองไม่ได้แน่
“อย่าไปค่ะ”
มือเรียวสวยจับเขาไว้แน่น
“อย่าไปนะคะ หนูไม่อยากอยู่คนเดียว”
ไม่พูดเปล่าเจ้าลูกแมวน้อยยัง โอบมือรอบคอแล้วโน้มหน้าเขาลงมาใกล้
โจนาธาน คำรามต่ำในลำคอมองหน้าสวยที่ห่างกันเพียงลมหายใจรดริน ปากจิ้มลิ้มช่างเจรจานั้นยังบวมเจ่อจากการจุมพิตของเขาตอนอยู่ในรถ
“หนูรู้ตัวมั้ย ว่ากำลังยั่วพี่อยู่”
เขาเอ่ยด้วยเสียงตึงเครียด นับหนึ่ง สอง สามในใจ
“ถ้าหนูทำให้คุณโจประทับใจ หนูจะได้ทำงานที่JWP ใช่มั้ยคะ”
ขวัญข้าวเอ่ยถามเสียงสั่น เพราะมาร์ตินี่ด้วยส่วนหนึ่งและจากความรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจที่ไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไงต่อไป รวมถึงการไม่ได้ความสนใจจากพี่ชายเท่าที่ควร
พี่ชายที่เป็นที่พึ่งคนเดียวของเธอในยามนี้
“แน่นอนครับ”
หน้าหล่อเหลาเอ่ยเสียงเรียบ ลมหายใจผ่าวร้อนของเขารดรวยอยู่บนหน้าสวยเนียนชั่งฉอเลาะที่กดท้ายทอยเขาไว้แน่นไม่ยอมปล่อย
เอาละ ขวัญข้าว เป็นไงเป็นกัน
ริมผีปากอิ่มทียังบวมเจ่อของเธอ เงยขึ้นประทับยังปากหนาได้รูปของเขา เหมือนที่เขาเพิ่งจูบเธอในรถ
การจูบนี้ คงจะเป็นการสร้างความประทับให้เขาสินะ
โจนาธาน คำรามในคอเมื่อริมผีปากอิ่มนั้นพยายามบดแนบกับปากของเขา มือที่กดท้ายทอยไว้เหมือนบังคับไม่ให้เขายอมหันหน้าหนีไปไหน
ริมผีปากเธอประทับปากเขาแนบแน่น
เจ้าลูกแมวน้อย ยังคงหลับตาปี๋ ก่อนผละออกอย่างรวดเร็ว เพื่อสูดลมหายใจเข้าไปอีกครั้ง
“หือ” โจนาธาน ขมวดคิ้ว
“ไม่ประทับใจเลยครับ ลองใหม่อีกทีซิ”
ขวัญข้าวมองตาคู่สีนิลนั่นนิ่งสักพัก หอบใจถี่เร็ว การสัมผัสของเพียงไม่กี่ครั้งทำให้จิตใจเธอไม่อยู่กับเนื้อกับตัว
“คุณโจ หลับตาก่อนนะคะ”
เจ้าลูกแมวน้อยบอก ก่อนประทับริมผีปากลงไปอีกครั้ง
และทันทีที่ปากอิ่มของเธอแนบกับริมผีปากหนาร้อนของเขา ท้ายทอยของเธอก็ถูกมือของเขาจับตรึงไว้แน่น ก่อนที่ปลายลิ้นสากอุ่นของเขาจะเบียดเข้ามาในโพลงปาก ตวัดรัดลิ้นเธออย่างรุนแรงจนขวัญข้าวรู้สึกเจ็บชาที่โคนลิ้น
“อืม”
โจนาธานคำรามต่ำในลำคอ อย่างพึงพอใจในโพลงปากดูดดื่มฉกชิงความหอมหวานภายใน ที่เขาได้ลิ้มลองมันเมื่อสักครู่แล้วติดใจในรสสัมผัส
ของที่รสชาติดี อร่อย ย่อมอยากจะกินอีกเป็นธรรมดา
“ฉันชอบ รสจูบของหนูจัง” เขาเอ่ยเสียงกระเส่าเมื่อถอนริมผีปากออก มือถลกเดรสขาวร่นขึ้นจากโคนขาอ่อน
***********************
- ผู้เขียน
