ชานนมองร่างเปลือยเปล่าของเธอแล้วกลืนน้ำลายลงคอ หลายวันมานี้เค้าต้องระงับจิตใจของตัวเองอย่างมาก เธอกำลังเจ็บ เธอไม่สบาย เค้าย้ำกับตัวเอง แต่น้องชายเค้าไม่ยอมฟัง มันจะผงกหัวขึ้นมาทุกทีที่เจ้าใก้ลตัวเธอ กลิ่นหอมอ่อนๆของเธอเหมือนยากระตุ้นชั้นดี เสียงที่เธอเรียกเค้า แบบธรรมดาเหมือนทุกครั้ง แต่ทำไมยิ่งฟังยิ่งมีอารมณ์ เธออ่อนบาง เหลือเกิน ปากบางน่าจูบ ผิวหน้าใสเหมือนเด็ก ปราศจากเครื่องสำอางค์ ยิ่งเร้าใจเค้า
"ถ้าเจ็บต้องบอกพี่ "
เค้าบอกเธออีกครั้งแล้วระมัดระวังตัวเองอย่างยิ่ง แก่นกายพองขยาย ถูไถเบาๆกับกลียดอกไม้ของเธอ มินนี่จับมือเค้าเอาไว้แน่นมือนึงเธอร้องครางออกมาอย่างขัดใจ
"พี่นนขา จัดการมินนี่สิคะ"
แม่ตัวร้ายร้องขอเค้า ชานนกดแก่นกายลงไปที่กลีบดอกไม้ของเธอ มินนี่รับเค้าเอาไว้ทั้งหมด เธอผลิตน้ำหวานออกมารอเค้าแล้ว
สะโพกของเค้ากดกระแทกใส่ตัวเธออย่างอ่อนโยน เหมือนจะไม่ถูกใจเธอ มินนี่ร้องขอเค้า
