เหรินอี้หานมองร่างสาวงามในวงแขน เมื่อยามเย็นเห็นบรรยากาศอบอุ่นเป็นกันเองในงานเลี้ยง เขารู้สึกถึงความรักรอบกายนาง
หากมารดาของมู่เหลียนว่างามไร้คู่เปรียบ แต่ในสายตาเขานั้นสตรีในวงแขนงามอย่างเหนือมนุษย์ แม้นิสัยของนางดื้อรั้นเอาแต่ใจไปบ้าง อย่างเช่นดันทุรังเอาเขาซุกไว้ในซอกนมจนมาถึงจวนสกุลมู่ แต่ถือว่านางใจดีกับเขาไม่น้อย
แม้ยังไม่เห็นร่างแท้จริง อย่างน้อยมู่เหลียนก็ไม่ได้รังเกียจงูตัวเล็กอัปลักษณ์
เทพมังกรที่กลายเป็นงูตัวเล็กได้แต่แอบซาบซึ้งใจ ลึก ๆ แล้วนางช่างใจดีมีเมตตา แม้ว่าขัดกับภาพลักษณ์ภายนอกเหลือเกิน
จักรพรรดิสวรรค์นั่นเล่าช่างอำมหิต สาปให้เหรินอี้หานเป็นงูหน้าตาประหลาด ไม่ว่าผู้ใดเห็นก็วิ่งไล่เอาไม้ทุบตี ขึ้นชื่อว่างู ย่อมมีแต่คนรังเกียจ ยิ่งงูตัวเล็กสีดำหน้าประหลาด ยิ่งเป็นอันตรายต่อชีวิตได้ง่าย ไม่มีคนสนใจไม่เท่าไหร่ แต่มีคนรังเกียจในร่างอัปลักษณ์นี่สิ ช่างน่าน้อยใจนัก
มีเพ
