นาวา
1670 คำ
สาวใช้กับเจ้านายหื่น
ตอน นาวา
เจนนิสมายืนอยู่ในห้องอาหารหลังจากที่ช่วยคนใช้ทำกับข้าวเย็นเสร็จ
เธอช่วยสาวใช้ยกอาหารจากห้องครัวมาวางเรียงรายอยู่บนโต๊ะไม้สักทองตัวยาวที่มีเก้าอี้ล้อมรอบ
"ไม่ต้องค่ะเจนนิส คุณจัดแจงโต๊ะให้สวยก็พอค่ะ" รุ่นพี่วัยกลางคนบอก
"ไม่เป็นไรค่ะหนูช่วยเอง" เจนนิสกลับถือถาดอาหารวิ่งเข้าวิ่งออกโรงครัวมาวางบนโต๊ะแทนที่เธอจะจัดวางจานชามและแจกันดอกไม้
หิ! ๆ ๆ ๆ คุณท่านแอบมองจากชั้นสามลงมาและหัวเราะชอบใจที่เห็นเจนนิสขยันขันเเข็ง
พอจัดอาหารเสร็จเสียงนาฬิกาโบราณในบ้านก็ดังเป๊ง เป็นเวลาหนึ่งทุ่มพอดี
คนรับใช้ในครัวสองคนยืนเรียงข้างๆโต๊ะเพราะพวกเธอต้องยืนเฝ้าเจ้านายกินอาหารและช่วยหยิบข้าวของที่พวกเขาต้องการ
เจนนิสยืนอยู่หัวโต๊ะเอามือกุมประสานและรอบรรดาเจ้านายลงมา
สักพักคนรับใช้ก็เข็นรถเข็นพาคุณท่านก็ลงมาก่อน อีกสี่หนุ่มตามมาติดๆ ทุกคนนั่งซ้ายสองขวาสองและคุณท่านนั่งหัวโต๊ะ
"เชิญค่ะคุณท่าน" เจนนิสเลื่อนโต๊ะและประคองเจ้านายใหญ่นั่งลงอย่างรู้งาน
หิ! ๆ ๆ พสุธานั่งยิ้มให้เจนนิสจนเธอต้องหันหน้าหนีด้วยความอาย
พอหันมาอีกด้านของโต๊ะเจนนิสก็เจอวารีส่งยิ้มยิงฟันสเน่ห์เขี้ยวแหลมๆให้
ขวับ! เธอรีบก้มมองพื้นจ้องรองเท้าคัตชูของตัวเองและไม่กล้าเงยหน้าขึ้น
"เอา กินเลย" คุณท่านบอกลูกชายทั้งสี่
แต่ละคนก็ก้มหน้าก้มตากินอาหารและคุยเรื่องสัพเพเหระกันเสียงดัง
คุณท่านผลัดคุยกับลูกๆแต่ละคน เจนนิสฟังด้วย เธอได้ยินพสุธาคุยกับพ่อเขาเรื่องซื้อรถหรูคลาสสิคหลักล้าน
วารีคุยกับพ่อเขาเรื่องภาพวาดที่เอาไปวางขายเพื่อนำเงินไปช่วยเด็กกำพร้า
เจนนิสแอบปลื้มวารีมาก เธอยืนยิ้มเงยหน้ามองเหม่อที่เขาอย่างไม่รู้ตัว
ส่วนนาวาคุยเรื่องการไปสำรวจป่าและนำของไปแจกเด็กบนเขา เขาทำเจนนิสแอบปลื้มไปอีกคน
อัคคีคุยเรื่องจัดแข่งฟุตบอลที่โรงเรียนดัง เพื่อเอาเงินบริจาคไปช่วยเป็นทุนการศึกษาให้เด็กยากไร้
นี่ทุกคนเป็นเทพบุตรหรือแข่งกันทำดีอวดพ่อกันนะ!
เจนนิสคิดอย่างฉงนใจ
ซู๊ดดด! คุณท่านซดน้ำแกงเขียวหวานที่เจนนิสอาสาทำแทนแม่ครัว
"เอ๋ วันนี้ใครทำแกงเขียวหวาน" คุณท่านหันมามองคนรับใช้
ทั้งสองคนหันขวับมาที่เจนนิสซึ่งเป็นหัวหน้าแม่บ้าน
"เอ่อ หนูทำเองค่ะ" เจนนิสทำหน้ากลัวและยกมือขึ้น
เอิ่ม! คุณนาวาทำเสียงคล้ายๆอยากจะพูด
"หนูขอโทษค่ะ หนูไม่รู้ว่ามันไม่ถูกปากคุณท่าน หนูจะไม่ทำอีกแล้วนะคะ" เจนนิสก้มหน้าคุยกับรองเท้าตัวเองอีกแล้ว
555555 สี่หนุ่มหัวเราะลั่นเมื่อเห็นความประหม่า เด๋อๆของเจนนิส
คนรับใช้อีกสองคนหน้าซีดเผือดพวกเธอมองตากันเลิ่กลั่กราวกับกลัวจะโดนไล่ออกจากบ้าน
"อร่อยมาก ๆ วันหลังรบกวนหนูทำให้กินบ่อยๆนะ" คุณท่านบอก
ห๊ะ! เจนนิสเงยหน้าขึ้นมาอ้าปากค้าง
ปั่งงง! "ผมอดรอคุณพ่อชมอยู่ตั้งนาน นี่ถ้าไม่เกรงใจผมชมเธอไปก่อนแล้วนะ5555" คุณนาวาที่เป็นหนุ่มนักผจญภัยอารมณ์ดีเอามือตบโต๊ะและชมตามอย่างร่าเริง
แฮร่! ๆ ๆ เจนนิสหัวเราะตามเขา ฟังๆเขาพูดต่อเธอพบว่าคุณนาวาชอบทำอาหารอีกด้วย
"งั้นเดี๋ยวสอนผมทีนะ คุณรีบกลับไปพักไหมเจนนิส" นาวาหันมาถาม
เขาเล่นจ้องตารอเอาคำตอบแบบที่เจนนิสปฏิเสธไม่ได้
"ได้ค่ะคุณนาวา" เจนนิสตอบและกลับมายืนชิดผนังอย่างสำรวม
"นี่หนู เจ้านาวานี่พ่อครัวหัวป่าก์เลยนะ ยังไงก็แลกเปลี่ยนวิชากันดู" คุณท่านถึงกับเหลียวหลังมาบอกเจนนิส
เธอแอบสำรวจคุณนาวาพบว่าเขาหล่อเข้มคิ้วดก เขาไว้ผมรากไซรและหนวดเคราดูหล่อแบบเซอร์ๆ ผิวเข้มบาดใจ
พอทุกคนลุกกลับก็เป็นหน้าที่ของสาวใช้เก็บจานชาม เจนนิสมารอคุณนาวาที่ครัวและเตรียมวัตถุดิบทำอาหาร
"อื้ม มาแล้ว" นาวาเดินเข้ามายืนด้านหลังเจนนิส
"ทำให้ดูเลยครับ ผมจดไว้เอง" คุณนาวาถือสมุดโน๊ตและก้มมองเจนนิสทำอาหาร
เขามายืนด้านหลังก้มมองในหม้อใกล้ๆผ่านไหล่ของเจนนิสเพื่อไม่ให้รบกวนเธอ
ทว่าลมหายใจอันร้อนผ่าวของเขากำลังรดต้นคอของเจนนิสจนเธอเสียวซ่านขุนลุกไปทั้งตัว
คุณนาวาตั้งอกตั้งใจมาก เขาดูเป็นสุภาพบุรุษและอารมณ์ดีที่สุดในบ้าน
"เสร็จแล้วค่ะ ชิมเลยไหมคะ" เจนนิสหันมาเงยหน้ายิ้มให้คุณนาวาที่ตัวผอมสูงสง่าหล่อเข้มมาดเซอร์
อ้าาา! คุณนาวากลับถือสมุดปากกาและอ้าปากรอเจนนิสป้อน
ฟู่ว! ๆ ๆ เจนนิสเอาช้อนตักแกงเขียวหวานร้อนๆขึ้นมาเป่าแล้วป้อนเข้าปากของคุณนาวา
เขาสบตาเธอและเคี้ยวง่ำ ๆ ๆ
เจนนิสโดนหน้าหล่อๆของเขาก้มมองจนเธอใจคอไม่ดีหายใจกระเส่า
อีกแค่ไม่กี่เซนหน้าของเขาก็จะชนหน้าเธออยู่แล้ว
หัวใจดวงน้อยสั่นระรัวราวกับลูกระเบิดในสนามรบ แววตาของคุณนาวาดูโอบอ้อมและอบอุ่นอย่างน่าประหลาดใจ
ตุบบบ! เจนนิสเดินถอยหลังจนตูดพิงกับโต๊ะทำอาหาร เพื่อหนีระยะทำการของแววตาคุณนาวาที่กำลังทำให้เธอหวั่นไหว
"ทำไมคุณนาวาต้องฝึกทำอาหารด้วยคะ" เจนนิสหลุดปากถามเพราะเธอเห็นว่าเขารวยล้นฟ้าแถมยังทำอาหารเก่งจนไม่น่าจะมาเรียนจากเธอ
คุณนาวากลับเดินเข้ามาจนหน้าอกของเขาชนเข้ากับหน้าขาวๆของเจนนิสเพราะว่าเธอเตี้ยกว่า
งั่ม! ๆ ๆ ๆ ซู๊ดดด! เขาโอบเเขนผ่านร่างบางๆของเธอและตักแกงมาซดกินหน้าตาเฉย
"เด็กบนดอยน่ะ ผมชอบที่สุดเลยเวลาที่ได้เห็นพวกเขากินของอร่อยๆ" คุณนาวาถอยหลังและยืนก้มสบตาบอกเจนนิสอย่างร่าเริง
"ทีนี้ผมเอาแม่ครัวเข้าป่าไปผจญภัยด้วยไม่ได้ใช่ไหม ผมเลยต้องฝึกทำอาหารทุกชนิดให้อร่อย อย่างน้อยผมก็ได้ส่งความสุขให้กับพวกเขา" คุณนาวาเอ่ยต่อ
เจนนิสถึงกับโดนยึดพื้นที่ในหัวใจไปโดยหนุ่มหล่อมาดเซอร์ที่อยู่ตรงหน้า
เธอไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าตัวเองกำลังยืนยิ้มยิงฟันให้กับเขาอยู่
แววตาเขาโอบอ้อมอารี เขาอบอุ่นจัง! เจนนิสคิดในใจ
ฟุ่บบบ! คุณนาวาอุ้มเจนนิสขึ้นมานั่งบนโต๊ะทำอาหารโดยที่เธอสมยอม
เขาเสยผมยาวๆของเธอเหน็บหูและก้มมองใบหน้าสวยๆของเธออยู่ชั่วครู่
เจนนิสหลับตาและทำปากจู๋เพราะรู้ว่าจะต้องโดนนาวาจูบ แต่ว่าเธอไม่กล้าสบตาเขา
จุ๊บ! ๆ ๆ ๆ นาวาก้มลงมาบดจูบเจนนิสอย่างแผ่วเบานุ่มลึก
จุ๊บ! ๆ ๆ ๆ อ๊ะ! ๆ ๆ เจนนิสบดจูบตอบนาวาและครางกระเส่าเสียวใจหวามๆ
หมับ! ๆ ๆ ๆ คุณนาวาเอามือลูบขาเจนนิสและสอดเข้ามาลูบขาอ่อนของเธอใต้กระโปรง
อื้อ! ๆ ๆ จุ๊บ! ๆ ๆ ๆ เจนนิสกลับเอาสองมือดึงแก้มของเขามาบดจูบอย่างโหยหา
เธอเพิ่งรู้อย่างชัดเเจ้งว่าจูบของผู้ชายแต่ละคนให้รสชาติที่แตกต่างกัน
หมับ! ๆ ๆ มือสากๆของนาวาลูบเข้ามาถึงขาอ่อนด้านในของเจนนิส
อร๊าา! ๆ ๆ เจนนิสร้องครางเมื่อมือของคุณนาวาล้วงมาเกือบถึงเป้ากางเกงใน
เธอเสียววาบๆที่ร่องสาว น้ำเสียวก็ไหลนองกางเกงในตัวเล็กจนเปียกแฉะ
หัวใจของเจนนิสเต้นตูมๆราวกับอกจะแตกออกมา ปากเธอก็รุกจูบคุณนาวาและดันลิ้นเข้าใส่เขาเสียเอง
อร๊ายยย! เพล้งงงง! คนรับใช้เดินเข้าครัวมาเจอเจ้านายกำลังยืนจูบเจนนิส เธอร้องลั่นและทำจานหลุดมือตกแตกเกลื่อนพื้น
"ไว้มาจูบกันอีกนะ หิ! ๆ ๆ " คุณนาวาถอยออกและบอกเจนนิส
ตุบ! ๆ ๆ ๆ เขาเดินตัวปลิวออกไปปล่อยให้เจนนิสนั่งห้อยขาอยู่บนโต๊ะทำอาหาร
นี่ฉันทำอะไรลงไปเนี่ย! เจนนิสหยิกขาตัวเอง เธอเพิ่งได้สติสตังกลับมา
ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมากจนเจนนิสไม่เชื่อตัวเองว่าเป็นฝ่ายรุกจูบเขา
ตุบ! ๆ ๆ ๆ เจนนิสกระโจนลงพื้นแล้ววิ่งมาช่วยพี่คนใช้เก็บจานและถูพื้น
"ไม่ต้องค่ะเจนนิส พี่ไม่บอกใครหรอกค่ะ" คนรับใช้รุ่นพี่บอก
"ไม่ใช่ค่ะ หนูเป็นคนใช้เราต้องช่วยกันทำงานสิคะ" เจนนิสกลับแย่งไม้ถูมาถูห้องครัว
เจนนิสทำเอาเหล่าคนรับใช้รุ่นพี่รักเธอมากยิ่งขึ้นไปอีก
ในเมื่อหัวหน้าคนใหม่น่ารักขนาดนี้มีหรือที่พวกเธอจะไม่เชียร์ให้เจนนิสได้กับเจ้านาย
- ผู้เขียน
