“มีอะไรติดหน้าข้าหรือ” จางเม่ยเหนียงเอ่ยถามเยว่ชิงด้วยความสงสัย เห็นว่าเยว่ชิงจ้องใบหน้านางเนิ่นนานโดยไม่เอ่ยสิ่งใด
“ท่านเคยนอนกับฮัวมู่ฉีหรือไป๋เจิ้นหรือไม่” เยว่ชิงเอ่ยถามเช่นนี้ ทำให้เม่ยเหนียงที่ยกจอกเหล้าดื่มถึงกับสำลักเหล้าทันที เยว่ชิงร้อนรนตกใจรีบหยิบผ้าเช็ดหน้าที่อยู่ในเสื้อ ส่งให้เม่ยเหนียงเช็ดปากทันที
“แค่กๆ ทำไมเจ้าถึงถามข้าแบบนี้เล่า” เม่ยเหนียงเอ่ยถามเยว่ชิงด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“ข้าเพียงแค่สงสัย เพราะแคว้นหยางไม่สนใจว่าหญิงหรือชายจะนอนกับผู้ใด เพียงเพราะผลิตผู้คนให้มากๆ ในสภาวะสงคราม อีกทั้งฟูเหรินก็สามารถมีฟูจวินได้หลายคน” เยว่ชิงเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา
“เด็กโง่! ข้ากับฮัวมู่ฉีและไป๋เจิ้น พวกเราไม่เคยมีอะไรกันทั้งนั้นถ้าจะชมชอบก็คงจะเป็นเพราะฮัวมู่ฉีเป็นนักรบที่ไม่เคยพ่ายแพ้ผู้ใดมาก่อน เขาจึงได้ฉายาเทพเจ้าแห่งสงครามเขาไม่ได้ฉายานี้เพราะโชคช่วย ถ้าเขาจะแพ้ก็มีอยู่คนเดีย
