@สองเดือนถัดมา
“โอ้ยคุณจะมาเกะกะทำไมเนี่ย”
“อื้อคิดถึงอะ”
ฉันหันไปต่อว่าเขาเพราะเขาชอบมาเกะกะตอนฉันทำอะไร ไม่ได้รำคาญหรอกนะแต่ฉันไม่ชอบให้ใครมาเกะกะหรือก่อกวนตอนฉันกำลังทำอะไรอยู่ เพราะมันจะทำให้ฉันเสียสมาธิ
“เจอกันทุกวันจะมาคิดถึงอะไร ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าได้แล้วค่ะ จะได้มากินข้าวกันกับข้าวใกล้เสร็จแล้ว”
“กอดหน่อย”
“คุณ!”
“ขอหอมแก้มก่อนนะ”
“ไม่เอาฉันมีแต่เหงื่อเห็นมั้ย ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าได้แล้วค่ะ”
“ฟอด”
“คุณนี่!”
“บอกแล้วไงว่าขอหอมแก้มก่อน ไปล่ะ”
@ผ่านไปสักพัก
“มาแล้วค่า กินกันได้เลย”
“หูย…อาหารพวกนี้พี่น้ำเป็นคนทำเองหมดเลยเหรอครับ”
“ใช่ครับพี่ทำเอง กินให้อร่อยนะครับ”
“ครับพี่น้ำ”
“กินสิคุณเป็นอะไรไปทำไมทำหน้าแบบนั้น” เขาไม่ยอมกินอาหารที่ฉันทำมา
“ทำไมฉันไม่อยากกินเลยอะ”
“ทำไมล่ะ สีหน้ามันดูไม่น่ากินเหรอ หรือว่ามันไม่อร่อย”
“ไม่นะ ฉันแค่รู้สึกไม่อยากกินอะ”
“ทำง
