หัวใจมังกร [ 05 ] เก็บไว้ไม่ได้
1289 คำ
ณ.ห้องประชุมลับองค์กรมาเฟีย
“ผู้หญิงเมื่อวานเป็นใคร?” แดรงเอ่ยถามขึ้น ถึงตรงนั้นไม่มีไฟสว่างแต่ก็พอจะมองออกว่าลักษณะการวิ่งหนีออกไปมันเป็นของผู้หญิง
“ไม่รู้” มังกรตอบเสียงเรียบ ถึงแม้ในใจจะมั่นใจก็ตามว่าคนที่เข้ามาแอบเห็นคือใคร
“มึงต้องเอาคนในบ้านมาเค้นถามนะไอ้กร ถ้าปล่อยไปแบบนั้นธุรกิจของเราจะเสียหายแน่” ดีกอนเสนอขึ้นมา
“และถ้ารู้ตัวว่าใครเป็นคนทำเรื่องนี้ก็ควรกำจัดทิ้งซะ!” แดรงพูดขึ้น
นิสัยของมังกรเป็นยังไงทุกคนก็รู้ดี แต่สำหรับเขาในตอนนี้คือกระทำเด็กสาวตาดำๆ ไม่ลงจริงๆ
เขาไม่เคยปราณีใครไม่เคยไว้ชีวิตใครถ้าหากคนนั้นล่วงรู้ความลับที่ไม่สมควรรู้หรือหักหลังทรยศเขา
“ไอ้กร!”
“เดี๋ยวกูจัดการเอง พวกมึงไม่ต้องยุ่ง” มังกรพูดเสียงแข็ง
“มึงจะฆ่าเธอ?” ดีกอนถาม
“….” มังกรนั่งเงียบ
“กูขอเตือนมึงเอาไว้เลยนะ ผู้หญิงมันไว้ใจไม่ได้ ปากบอกอีกอย่างแต่ใจทำอีกอย่าง รีบกำจัดเธอทิ้งซะก่อนที่เธอจะพาพวกเราซวยไปกันหมด”
เพราะงานที่ทั้งสามคนกำลังทำกันอยู่ในตอนนี้เป็นงานผิดกฎหมาย และต้องใช้เงินในการลงทุนจำนวนมากซึ่งก็แน่นอนว่าจะพลาดไม่ได้เลย
พลาดเท่ากับตาย!
และก็ปล่อยให้คนนอกล่วงรู้เรื่องนี้ไม่ได้ด้วย
“กูรู้น่า”
“หวังว่ามึงจะกำจัดทิ้งนะ อย่าให้กูต้องเป็นคนลงมือเอง มึงก็รู้ว่ากูไม่ได้ใจดีขนาดนั้น” แดรงขึ้นชื่อเรื่องความโหดเหี้ยมและเลือดเย็น ถึงแม้สามพี่น้องจะมีนิสัยคล้ายๆ กัน แต่อารมณ์และการหักห้ามใจของทั้งสามคนก็ไม่เหมือนกันเลย
มังกรก็เป็นคนโหดเหี้ยมเลือดเย็นไม่เคยปราณีใครไม่เคยไว้ใจใครและไม่เคยสงสารใคร แต่สำหรับหลานสาวของผู้มีพระคุณที่เคยเลี้ยงดูเขาให้เติบโตมาถึงทุกวันนี้มันทำให้เขาทำร้ายเธอไม่ลงจริงๆ
“ไอ้กร…มึงรู้ใช่มั้ยว่าคนที่เข้ามาเป็นใคร”
“กูไม่รู้”
“แน่ใจ?”
“อืม…กูก็เห็นเป็นคนวิ่งไปลักษณะคล้ายผู้หญิงเหมือนกับที่พวกมึงเห็นนั่นแหละ จะมาสงสัยอะไรกูนักหนา!?”
“เปล่า…หวังว่ามึงจะไม่ทรยศองค์กรนะ มึงก็รู้ว่าตระกูลของเรานับถือองค์กรเป็นใหญ่” แดรงพูด
“อืม..”
ตระกูลนี้ยึดถือองค์กรเป็นใหญ่ แต่ถึงจะเป็นหัวหน้าองค์กรแต่ก็ต้องทำตามกฎระเบียบที่มีมาเนิ่นนาน เพื่อให้กฎขององค์กรมันมีความศักดิ์สิทธิ์และแข็งกล้าไม่มีใครกล้าที่จะต่อต้านกฎขององค์กร
เวลาต่อมา
คฤหาสน์ใหญ่มังกร
“คุณมังกรจะเก็บเด็กคนนั้นจริงๆ เหรอครับ”
“ทำไม…หรือว่ามึงจะผ่าฝืนกฎ” มาเฟียหนุ่มหันไปพูดกับลูกน้องพร้อมกับพ่นควันบุหรี่ออกมาอย่างแรง
“เปล่าครับ ผมก็แค่คิดว่าเธอยังเด็ก”
“แล้วมึงมีทางเลือกอื่นอีกมั้ยล่ะ?”
“เราก็แค่ไปขู่ให้เธอกลัวก็พอแล้วมั้งครับ หรือไม่ก็ให้เธอกลับไปอยู่บ้านของเธอตามเดิม”
“มึงไว้ใจเด็กคนนั้นได้มากแค่ไหน มั่นใจมากแค่ไหนที่จะส่งเด็กคนนั้นกลับไปแล้วเธอจะไม่เอาเรื่องซวยมาถึงเรา”
“….”
“งานนี้ลงทุนเยอะมึงรู้ใช่มั้ย”
“ครับ”
“เพราะฉะนั้นก็แปลว่าเราพลาดไม่ได้เลยแม้แต่ครั้งเดียว”
“ครับ”
“แล้วถ้าเด็กคนนั้นเอาเรื่องของเราไปบอกกับตำรวจขึ้นมาจะทำยังไง”
“ผมว่าเรื่องตำรวจไม่น่าจะมีปัญหานะครับ เพราะคุณมังกรก็เคลียร์หมดแล้ว”
“เคลียร์แล้วก็จริง แต่ก็ไม่ได้แปลว่าจะทั้งหมดโดยเฉพาะ…ไอ้ผู้กองศิวะ”
“…..”
ทำงานผิดกฎหมายแน่นอนว่ามันก็ต้องมีปัญหาตามมาทีหลังอยู่แล้ว โดยเฉพาะปัญหากับตำรวจบางคน และงานผิดกฎหมายก็ไม่ใช่การค้ายาเสพติดหรือการค้ามนุษย์ผิดประเวณี แต่เป็นการส่งออกค้าขายอาวุธสงครามข้ามชาติ ส่งให้กับกลุ่มมาเฟียที่อยู่ตามประเทศต่างๆ และก็จะทำขึ้นมาตามจำนวนที่ถูกสั่งเท่านั้น เพื่อป้องกันการถูกตรวจสอบจากตำรวจ
“ไปตามเด็กคนนั้นมา”
“คุณมังกร…ผมว่า..”
“มึงไม่ได้มีสิทธิ์ออกความเห็นอะไรทั้งนั้น กูบอกให้ไปตามก็ไปตามมา”
“ครับคุณมังกร”
ลูกน้องยอมเดินออกไปตามเด็กสาวตามคำสั่งของเจ้านาย เพราะทุกคนต่างย่อมรู้ดีว่าไม่มีใครขัดคำสั่งของมังกรได้เลย เขาเป็นคนที่พูดคำไหนคำนั้นไม่มีคืนคำและก็เป็นคนที่ไม่เคยผิดคำพูด
“ป้าครับหลานของป้าไปไหนแล้ว”
“มันไม่สบายอยู่น่ะ เมื่อเช้าเป็นไข้หนักเลยตอนนี้ก็ยังนอนซมอยู่ในห้องอยู่เลยมีอะไรหรือเปล่า”
“พอดีว่าคุณมังกรอยากเจอครับ แต่ไม่เป็นไรครับเดี๋ยวผมไปบอกคุณมังกรก็ได้ว่าหลานของป้าไม่สบาย”
“อ๋อ มันยังเป็นไข้นอนซมลุกไม่ขึ้นอยู่เลย คุณมังกรมีเรื่องด่วนอะไรหรือเปล่า ป้ากลัวว่ามันจะเอาไข้ไปติดคุณมังกรน่ะสิ”
“ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวผมไปบอกคุณมังกรให้”
“ขอบคุณมากนะ”
“ครับ ว่าแต่หลานของป้าไปทำอะไรมาครับถึงได้ไม่สบายหนักขนาดนั้น”
“โอ้ย! ก็ร่างกายมันไม่ค่อยแข็งแรงอยู่แล้ว มันก็ชอบออกไปตากแดดตากลม ทีนี้ร่างกายปรับสภาพไม่ทันก็เลยเป็นไข้ไป”
“อ๋อครับ”
ผ่านไปสักพัก
ในห้องทำงานมาเฟียหนุ่ม
“ไหนล่ะเด็กผู้หญิงที่กูให้ไปตาม”
“เธอไม่สบายหนักครับคุณมังกร ยายของเธอบอกว่าเธอชอบออกไปตากแดดเดินเล่นตกกลางคืนก็เลยเป็นไข้ครับ ผมว่าอาจจะไม่ใช่เธอก็ได้นะครับ เพราะถ้าเธอเป็นไข้ตอนกลางคืนเธอก็น่าจะไม่มีแรงเดินออกไปแบบนั้น อีกอย่างตอนนี้เธอก็ยังนอนซมอยู่เลย”
“…..”
“แต่ถ้าคุณมังกรอยากรู้จริงๆ รอให้เธอหายดีก่อนก็ได้ครับ”
“…..”
“คุณมังกรครับ…”
“ออกไปก่อน”
“ครับ”
ตอนนี้เขาชักเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่าใช่จริงๆ หรือเปล่า แต่ลักษณะการวิ่งหนีออกไปมันทำให้เขามั่นใจว่าเป็นเธอ แต่ถ้าเป็นอย่างที่ลูกน้องบอกเอาไว้จริงๆ แล้วจะเป็นใครกันล่ะที่ตัวเล็กๆ และชอบออกมาเดินเล่นตอนกลางคืนแบบนี้
และมันก็มีเพียงมินตราคนเดียวเท่านั้นที่ชอบฝ่าฝืนกฎของบ้าน และถ้าน้องๆ หรือคนในองค์กรรู้ว่าเป็นเธอ เธอเองก็คงจะต้องถูกกำจัดในไม่ช้านี้ เพื่อให้ความลับมันตายไปพร้อมกับตัวของเธอ
“เป็นเธอจริงๆ หรือเปล่ามินตรา เพราะถ้าเป็นเธอจริงๆ ฉันก็คงจะเก็บเธอไว้ไม่ได้เหมือนกัน”
เวลาต่อมา
กลางดึกสงัดคืนนั้น
มาเฟียหนุ่มแอบเข้าไปในบ้านพักของแม่บ้านหลังจากที่ทุกคนนอนหลับกันไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เขาเดินตรงเข้าไปยังห้องนอนของเด็กสาว ก่อนจะรีบเอามือปิดปากของเธอไว้แล้วฉีดบางอย่างเข้าไปในตัวของเธอจนเด็กสาวสลบไปในอ้อมกอด
“ขอโทษนะมินตรา” มาเฟียหนุ่มอุ้มร่างของเด็กสาวลอยขึ้นแล้วพาเธอเดินออกจากห้องไปทันที
- ผู้เขียน
