ยกมือไหว้ลา จากนั้นก็ลากลับ พากันขับรถออกมาจากบ้านไม้ทรงเรือนไทยหลังย่อม
ขับรถออกมาตามเส้นทางเปลี่ยวมืดเพราะค่ำแล้ว สองข้างทางไม่มีไฟแม้แต่ดวงเดียว ต้องอาศัยแสงไฟจากรถยน์ค่อยๆ ลัดเลาะผ่านป่าสองข้างทางออกมาสู่ถนนใหญ่
“นึกว่าจะหลงเสียแล้ว… ”
ซาร่าถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งใจ หันมามองหน้านีรดา
“ห้ามบอกเรื่องนี้กับใครนะซาร่า… ต้องสาบานนะว่าจะไม่แพร่งพรายให้ใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเราในวันนี้… ”
นีรดากำชับเพื่อนสาว
“รู้น่ะ… ฉันเองก็ไม่อยากจะเชื่อว่าเราสองคนมาทำอะไรแบบนี้”
ซาร่าพยักหน้า ไหนๆ ก็ลงเรือลำเดียวกันแล้ว คงต้องเก็บความลับของกันและกันไปจนวันตาย
อีกสองวันต่อมา
“เสี่ยขา… คราวนี้หายไปนานจัง วันนี้แวะมาหาดาได้ไหมคะ… ดาคิดถึงเสี่ยจะแย่อยู่แล้ว… ”
นีรดากรอกเสียงออดอ้อนไปสู่ปลายสาย คุยกับเสี่ยเอ็ม เจ้าของอู่รถยนต์มือสองชื่อดังย่านนครปฐม
“เสี่ยก็คิดถึงหนูจ้ะ… แต่ช่วงนี้ขยับตัวไปไ
