หลังจากที่ผู้หญิงคนนั้นออกไป ไอยลดาก็กลับมานั่งคิดอะไรบางอย่าง ทำไมเธอถึงรู้สึกคุ้นหน้าผู้หญิงคนนี้จัง เหมือนจะเคยเห็นที่ไหนมาก่อน หรือว่าเธอจะเป็นนางแบบที่เคยทำงานด้วยกัน ไอยลดาพยายามนึก แต่นึกยังไงก็นึกไม่ออก จนคนที่นั่งอยู่ด้วยสงสัย
“มีอะไรหรือเปล่า” นัตตี้ถามออกไปเมื่อเห็นไอยลดาทำหน้าเหมือนคิดอะไรอยู่ในใจ
“ไม่มีอะไรหรอกค่ะ แค่คิดอะไรนิดหน่อย” ถึงจะบอกว่าไม่มีอะไร แต่ในใจกลับคิดเหมือนมีอะไรค้างคาในใจอยู่ตลอดเวลา
ขณะที่ไอลดากำลังคิดอะไรเพลินๆ เสียงกริ่งหน้าร้านก็ดังขึ้นมา เธอจึงรีบลุกขึ้นทันทีเพราะคิดว่าเป็นลูกค้า
... แต่พอเดินออกมากลับพบว่าคนที่เดินเข้ามาคือพ่อของคิริณ รอยยิ้มหายไปจากใบหน้าสวยทันที
“ผมซื้อของมาฝาก...” มาเฟียหนุ่มยกถุงของฝากขึ้นให้หญิงสาวดู
... แต่ยังไม่ทันได้พูดจบ ร่างบางก็หันหลังเดินกลับเข้าไปทันที การกระทำของเธอทำให้หัวใจแกร่งกระตุกสั่นไม่กล้าแม้แต่จะก้าวตามเข้า
