"เฮียขอนั่งด้วยคนสิ"
เมื่อบทสนทนาสิ้นสุดลง เฮียปอนด์ก็เดินไปนั่งลงข้างๆกับโมนา แต่เพื่อนฉันน่ะหรอเมาแล้วท่าเยอะจัด นั่งหน้าบึ้งอยู่นั่น ตอนเขาไม่มาก็ถามหาแต่เขา พอเฮียมามันก็เล่นตัวหัวจะปวดแทน
"เฮียปอนด์ นั่นมันแก้วของโมนะ เดี๋ยวโมเทให้ใหม่"
โมนารีบหยิบแก้วออกจากมือเฮียปอนด์ แต่ก็ไม่ทัน เฮียรีบกระดกจนหมดแก้ว
"ไม่เห็นเป็นไรเลย มากกว่านี้ก็ทำมาแล้ว"
เฮียปอนด์ยิ้มมุมปาก สบตากับโมนา แล้วเขาก็สบตากันแต่ฉันเขินจะแย่ เฮียปอนด์คือแบบ
มาดอย่างนิ่ง แต่ไม่คิดว่าจะพูดแบบนี้เป็นด้วย
"หยุดเลยนะ"
โมนาพูดแล้วเบือนหน้าไปทางอื่น คงเขินนั่นแหละ
"เป็นอะไร"
ผมเห็นยัยแสบเอาแต่มองโมนากับเฮียผม แล้วก็ยิ้มตามเขา ก็อดที่จะถามไม่ได้
"เขินแทนอีโม"
แล้วเธอก็เขินจริงๆ นั่งยิ้มอยู่นั่น
"มานั่งนี่ ไม่ต้องสนใจคนอื่นแล้ว"
พึบ!!
"อื้อ เปเปอร์อ่า"
ผมอุ้มยัยแสบให้มานั่งที่ตัก แล้วกอดเอวไว้แน่น
"อยู่เฉยๆ"
ผม
