“รู้ไหมหลังจากคืนนั้น เฮียก็ไม่เป็นอันกินอันนอน ไม่คิดถึงผู้หญิงคนไหนอีกแล้ว นอกจากบัวคนเดียว”
“จริงเหรอคะ” นี่เป็นสิ่งที่เธอเพิ่งรู้ ไม่คิดว่าเขาจะทรมานอะไรขนาดนั้น
“เฮียทรมานจะตาย แต่ก็แปลก เฮียไม่มีอารมณ์กับผู้หญิงคนไหนอีกเลย นอกจากกับบัวคนเดียว” เขาเองก็ไม่คิดว่าตัวเองจะเป็นแบบนี้
พันกรเลื่อนใบหน้าลงไปยังหน้าท้องแบนราบ เขาเกลี่ยลิ้นกับส่วนนั้น บัวบูชาเผยอริมฝีปากร้องครางเสียงสั่นสะท้าน ความวาบหวามที่ค่อยๆ ก่อตัวขึ้น ทำให้เธอไม่เป็นตัวของตัวเอง
“ตัวสั่นเชียว” เขาเย้าอย่างอารมณ์ดี รอยยิ้มของเขากระชากใจนัก
“บัวชอบให้เฮียยิ้ม”
“ต่อไปจะยิ้ม”
“ต้องยิ้มให้บัวคนเดียว”
“สัญญาว่าจะไม่ยิ้มให้ผู้หญิงคนไหน”
“เมื่อก่อนเฮียชอบทำหน้าดุ อื้อ...” เธอบอกก่อนจะกัดริมฝีปากครวญครางเสียงสะท้าน
“ดุเพราะหวง”
“แปลกแต่จริง” เธอพูดแล้วหัวเราะคิก จริงตรงที่หวงแล้วมาดุเธอ แทนที่จะจีบ จำได้ว่าเธอเห็นหน้าแ
