“จริงเหรอ รักพี่มากหรือเปล่า” กันต์ลืมตาขึ้น มองคนที่ร้องไห้เป็นเผาเต่าอย่างเอ็นดู “พะ...พี่กันต์ยังไม่ตายเหรอคะ” พิมพ์นาราหยุดร้องไห้กึก เธอมองคนป่วยบนเตียงตาโต “ยิงโดนขามันจะตายได้ยังไงกัน” เสียงของพี่ชายที่ดังขึ้นทำให้ พิมพ์นาราหันขวับไปมอง “เฮียไม่ได้โดนจับฐานฆ่าคนตายเหรอคะ” “ใครจะกล้าไปฆ่าผัวน้องสาว เดี๋ยวก็เป็นหม้ายหรอก ไหนจะลูกในท้องอีก เป็นกำพร้า บาปตายเลย” “แต่เฮียยิงพี่กันต์” “ยิงจริง แต่ยังไม่ตาย ก็มันท้าเฮีย บอกว่ายินดีตายแทนเราได้ยัยตัวเล็ก เฮียอยากรู้ว่ามันพูดจริงไหม มันจะดูแลน้องสาวที่เฮียรักได้ไหม” “เฮีย!!!” พิมพ์นาราเสียงดังใส่พี่ชาย ทั้งซาบซึ้งใจ ทั้งโกรธที่พี่ชายทำอะไรแบบนี้ และโกรธคนบนเตียงที่ยอมเอาชีวิตมาทิ้ง “คุยกันซะ ให้เข้าใจ” พันกรจูงมือบัวบูชาออกไป ปล่อยให้คนทั้งสองได้ปรับความเข้าใจกัน พออยู่กันสองคน แต่ยังไม่มันได้พูดคุยอะไรกัน แขกไม่ได้รับเชิญก็พ