“แค่ก ๆ ๆ” ชัยชนะถึงกับสำลัก ถลึงตาเข้าใส่เพื่อน
“ตายแล้วนั่นปากคุณกุมภ์เหรอคะ เข้าโรงพยาบาลรอบนี้ให้หมอผ่าหมาออกจากปากบ้างนะคะ เขาอุตส่าห์ยืนถือโทรศัพท์ให้คุยแล้วยังไปว่าเขาขี้เหร่อีก นิสัยไม่ดีเลยจริง ๆ ไม่สงสัยเลยว่าทำไมเมียถึงไม่อยากคุยด้วย”
“เมียไหน เมียใคร กุมภ์มีเมียแล้วเหรอ ตอนไหน อะไร ยังไง ทำไมแม่ถึงไม่รู้” เสียงถามของหญิงชราทั้งสองทำเอานุชรีได้แต่ยิ้มแห้ง ๆ เธอตบปากตัวเองเบา ๆ พลางขอโทษพี่ชายทางสายตา ไม่ได้ตั้งใจจะปูดเรื่องนี้จริง ๆ แต่มันพลั้งปากไปแล้ว
“คุณกุมภ์คะ ที่นี่เกิดเหตุจลาจลขึ้นน่ะค่ะ เห็นทีว่าคุณนุชคงต้องรีบจัดการเคลียร์ด่วนๆ เอาไว้ค่อยคุยกันใหม่นะคะ” นุชรีรีบกดวางสายในขณะที่กุมภ์กะพริบตาปริบ ๆ
“ความลับของเจ้านายรู้กันทั้งโลกแล้วนะครับ” อังคารพูดขึ้นทำเอากุมภ์ต้องถอนใจพรืด
“ใครกันล่ะที่ทำให้คนทั้งโลกรู้”
“ยังไงก็เกิดขึ้นแล้วนะครับ” อังคารพยายามปลอบใจเจ้านายหนุ่
