“สัญญาว่าจะไม่หนี” เขาซุกใบหน้าเข้าหา กุลยาเกร็งตัวเพราะหวาดกลัวเขา ในขณะที่มือหนาเลื่อนมาลูบไล้สะโพกผายของเธอไปมาเบา ๆ เพื่อทำให้เธอผ่อนคลาย
“ไม่ต้องเกร็ง เดี๋ยวก็ชิน” เป็นคำปลอบโยนใช่ไหม เธอลืมตามองเขาก็พบกับดวงตาที่เต็มไปด้วยไฟเสน่หา ดวงตาของเขาสะกดให้เธอต้องนิ่งงัน
แอลกอฮอล์ที่เจือยู่ในลมหายใจของเขาเป่ารดอยู่ตรงใบหน้านวลเนียน ลมหายใจของเขาสัมผัสกับใบหน้าของเธออย่างถนัดถนี่ เธอรู้สึกได้ถึงร่างกายที่กำลังบดเบียดเข้ามาอย่างสนิทเสน่หา กุลยากำลังครุ่นคิดอย่างหัวหมุนว่าเธอทำแบบนี้ถูกต้องแล้วจริงหรือ
“คุณรักเพื่อนของคุณยังไง ฉันก็รักน้องสาวของฉันอย่างนั้น” เธอพูดกับเขาเสียงสั่น ๆ ทำให้กุมภ์ชะงัก
“จริง ๆ ผมควรจะปล่อยคุณไปใช่ไหม” เขาเอ่ยถาม ในขณะที่ลมหายใจร้อนแรงเป่ารดอยู่ตรงซอกคอสาว
“ฉันอยากกลับบ้านจริง ๆ นะ” เธอบอกเขาเสียงสั่น ขณะที่มือหนากำลังลูบไล้ที่สะโพกผายของเธอไปมา กุลยาหลับต
