เขากระซิบตอบกลับมา มองสบตาหวานอย่างลึกซึ้ง กุลยามองแล้วขัดเขินไม่น้อยกับสายตาหวานซึ้งของเขา
“พรุ่งนี้ผมจะพาคุณไปเที่ยวนะ”
“ฉันเกรงใจน่ะค่ะ”
“ไม่ต้องเกรงใจหรอก เดี๋ยวพาไปเที่ยวเกาะ ไปเล่นน้ำทะเลแล้วก็กินอาหารทะเลสด ๆ กัน”
“ค่ะ”
“มีเรือเล็กออกหาปลาด้วยนะคุณ จับแต่สัตว์ทะเลที่โตเต็มที่แล้ว”
“ดีจังค่ะ ไม่ทำให้สัตว์ทะเลสูญพันธุ์”
“ทะเลคือชีวิตครับ ผมรักที่นี่ ก็อยากดูแลให้ดีที่สุด”
“ขอบคุณนะคะที่จะพาฉันเที่ยว”
“ถือว่าผมพามาเปิดหูเปิดตาแล้วกัน”
“ก้นคุณหายระบมหรือยังคะ”
“หายแล้วครับ” คนตอบถึงกับลูบมือกับท้ายทอยไปมาด้วยความอายอยู่ไม่น้อย
“ทีหลังอย่าทำอะไรแบบนั้นอีกนะคะ ล้มก้นจ้ำเบ้าขึ้นมาเจ็บแย่เลย”
“เป็นห่วงผมเหรอ”
“เปล่าหรอกค่ะ แต่ฉันไม่ได้พกยาของคุณยายมาด้วยน่ะค่ะ”
“แค่ก ๆ ๆ” กุมภ์ถึงกับสำลักเมื่อได้ยินหญิงสาวพูดเช่นนั้น
“คุณดื่มดี ๆ สิคะ สำลักใหญ่แล้วนั่น” เธอลูบหลังลูบไหล่ใ
