“เดี๋ยวป้อนให้นะคะ”
“ค่ะ” นุชรีรับคำก่อนจะอ้าปากรับ
“อร่อยจังเลยค่ะ”
“หวานอร่อยปลอดสารพิษค่ะ”
“ป้อนผมด้วยครับ”
“แกน่ะไม่ต้อง ฉันป้อนเอง” กุมภ์หยิบจานผลไม้อีกจานไปป้อนให้เพื่อนรัก
“อร่อยจริง ๆ ด้วยครับ”
“อร่อย ๆ ก็ต้องกินเยอะ ๆ นะคะ คุณยายคงดีใจ” กุลยาหันไปตอบเสียงหวาน
“อาการเป็นยังไงบ้างคะนี่ กำลังจะแต่งงานกันอยู่แล้ว”
“ไม่เป็นอะไรมากค่ะ อีกสามเดือนแน่ะกว่าจะแต่งงานกัน เราแต่งพร้อมกันก็ดีนะคะ สองคู่ไปเลย”
นุชรีพูดแล้วแอบมองสีหน้าของกุลยาก็เห็นว่าอีกฝ่ายมีท่าทีเขินอาย
“เอ่อ... คุณนุชอยากกินอะไรเป็นพิเศษไหมคะ เดี๋ยวกุลทำให้กิน” กุลยารีบเปลี่ยนเรื่อง ทำเอานุชรีอมยิ้มให้พี่ชายที่นั่งยิ้มไม่หุบอยู่อีกด้าน
“อยากกินข้าวต้มปลาฝีมือคุณกุลน่ะค่ะ”
“งั้นเดี๋ยวกุลทำให้กินนะคะ”
“เดี๋ยวให้คุณกุมภ์พาไปทำที่บ้านนะคะ คุณกุลพักกับคุณกุมภ์ใช่ไหมคะ”
“เอ่อ... ค่ะ” กุลยาหันไปมองหน้าของกุมภ์ก่อน
