“ยังไม่ตายครับนุช ไอ้กุมภ์แค่สลบ”
“มึงว่าไหมเพื่อน” ไอ้โม่งคนที่หนึ่งหันไปคุยกับไอ้โม่งคนที่สอง
“ว่าอะไรเหรอเพื่อน” ไอ้โม่งคนที่สองหันไปถามไอ้โม่งคนที่หนึ่ง
“ไอ้หมอนั่นที่วิ่งตามเรามาดูเป็นฮีโร่ไปเลยว่ะ”
“เออจริง ๆ กูเห็นด้วย แค่วิ่งตามมาชนต้นไม้จนสลบมันกลายเป็นฮีโร่ไปได้ยังไงวะ แถมยังมีสาวสวยกอดตระกองเอาไว้ด้วยความรักอีกด้วย”
ไอ้โม่งทั้งสองหันไปมองกุลยาแล้วทำตาปริบ ๆ อยากอธิบายเหลือเกินว่านั่นไม่ใช่ฝีมือของพวกเขา
“คุยอะไรกันห้ะ นายสองคนใช่ไหมที่ทำให้พี่ชายของฉันเป็นแบบนี้ ตายซะเถอะ!!!” น้ำเสียงของนุชรีทำให้ไอ้โม่งทั้งสองสะดุ้ง ยังไม่ทันได้อธิบายว่า... พวกเขาแค่เข้ามาขโมยของ ยังไม่ได้ทำอะไรเลย ก็โดนลูกเตะมหาโหดฟาดหน้าเต็มแรง ชักแหง็ก ๆ ไปในทันที
“นุชใจเย็น ๆ ก่อนครับ เดี๋ยวโดนข้อหาทำร้ายร่างกายหรอก”
“ก็มันทำพี่ชายของนุช นุชไม่ยอมหรอกค่ะพี่นะ พี่นะเป็นใคร” นุชรีเอ่ยถามคนรักเสียงเข้ม
