หญิงสาวเหลือบไปมองคนที่ยืนคุมคนงานสร้างบ้านอยู่อีกด้าน แม้เขาจะเดินยังไม่ค่อยคล่อง ต้องใช้ไม้เท้าประคอง แต่เขาเองก็สนใจหัวข้อสนทนาของเธอกับพจน์อยู่ไม่น้อย
“โกหก” เธออ่านริมฝีปากที่เขาพูดออกมาแล้วหน้าร้อนผ่าวระคนไปด้วยความโกรธกรุ่นในอก กล้าดียังไงมาว่าเธอแบบนี้
“คนบ้า!”
“พี่ถามดี ๆ ทำไมกุลต้องหาว่าพี่บ้าด้วย” พจน์เอ่ยถามคล้ายไม่ค่อยพอใจอยู่มากเหมือนกัน เขาร้อนใจเพราะคนนินทากันไปทั่วว่านายหัวกุมภ์คนนี้มาซื้อที่ดินเพื่อให้คุณยายได้ใช้หนี้ แถมยังจะยกหลานสาวใส่พานให้เศรษฐีปักษ์ใต้ผู้ร่ำรวยคนนี้อีก แบบนี้จึงทำให้เขาทนไม่ได้ รักแท้แพ้ใกล้ชิด เพราะเขาอยู่คนละที่กับกุลยา ในขณะที่ผู้ชายคนนี้ได้อยู่บ้านหลังเดียวกัน เจอหน้ากันทุกวัน กินข้าวด้วยกัน แค่คิดเขาก็รู้สึกเหมือนอกจะแตกตาย ยิ่งปัญหาที่บิดามารดากดดันให้เขาเลิกรากับกุลยาก็ยิ่งทำให้เขาเครียดหนักเข้าไปอีก
ตอนที่เขาหมั้นหมายกับกุลยานั้นก็ไม่ได
