“คุณหนูรองฮุ่ยชิง ข้าไม่ได้เจอท่านเสียนาน คุณหนูสบายดีหรือ”
“พี่เถียนหลิงข้าสบายดีเจ้าค่ะ แล้วท่านกลับมาจากชายแดนตั้งแต่เมื่อไร” น้ำเสียงของนางบ่งบอกถึงความยินดีไม่น้อยที่ได้พบหน้าเขา
“ข้าเพิ่งกลับเข้าเมืองมาได้เพียงสองวัน”
“พี่เถียนหลิงท่านเรียกข้าคุณหนูรอง ตอนนี้ข้าไม่ได้เป็นคุณหนูรองแล้วนะเจ้าคะ”
เถียนหลิงขมวดคิ้วเข้ม “หมายความว่ายังไงหรือ” เขาไม่ได้กลับเข้าเมืองนาน มีอะไรที่เขาพลาดไป
ฮุ่ยชิงหน้าแดง “เวลานี้ข้าเป็นฮูหยินน้อยสกุลหยางแล้ว ข้าแต่งงานกับท่านประมุขหยางต้าหลง”
“จริงหรือ ข้ายินดีด้วย นับว่าเหมาะสมกันแล้ว”
“แล้วท่านเล่า ถูกสั่งย้ายกลับเข้าเมืองแล้วหรือเจ้าคะ”
“ข้าถูกหัวหน้าสำนักตรวจการเรียกตัวมาสอบสวน”
“ใต้เท้าซ่งเรียกท่านมาสอบสวน” คิ้วของนางขมวด เท่าที่นางพอรู้และสัมผัสได้ คนผู้นี้เป็นคนจิตใจดี ใจคอกว้างขวางไม่น่าจะทำเรื่องทุจริตในกองทัพให้ใต้เท้าซ่งเรียกตัวมาสอบสวนได
