วังหลวง แคว้นลั่ว
ดวงตาเปี่ยมอำนาจอันหนักแน่นของฮ่องเต้เจิ้งกำลังมองไปที่เหล่าขุนนางก่อนที่พระสุรเสียงทรงอำนาจจะกล่าวขึ้นในท่าทีสงบ
“พวกท่านทั้งหมดออกไปก่อน”
ฮ่องเต้สะบัดชายอาภรณ์ที่ถูกถักทอขึ้นจากเส้นไหมผสมทองคำแล้วโยกพระหัตถ์ขวาโบกไล่ให้เหล่าขุนนางที่กำลังถวายงานอยู่ออกไป ขุนนางทั้งสามรีบลนลานถวายบังคมลาและถอยออกไปอย่างรู้งาน จวบจนคล้อยหลังขุนนางเหล่านั้นที่ย้ายตัวออกไปจากห้องทรงพระอักษรเรียบร้อยดีแล้ว จึงหันไปให้ความสนใจกับบุรุษองอาจเบื้องหน้า
เจิ้งอี้เหยียนยอบกายทำความเคารพตามธรรมเนียม ในขณะที่มีสีหน้าเรียบนิ่งกว่าทุกครั้งที่เคยเข้าเฝ้า
“ถวายบังคมพ่ะย่ะค่ะเสด็จพ่อ” น้ำเสียงเยือกเย็นและสีพระพักตร์เย็นชาขับเน้นให้บรรยากาศแลดูตึงเครียดขึ้นเมื่อมังกรทั้งสองกำลังเผชิญหน้ากันตามลำพัง
ทันทีที่เจิ้งอี้เหยียนเงยพระพักตร์เรียบเฉยขึ้นมองพระบิดา ดวงตาวาวโรจน์ของฮ่องเต้พลันถลึงขึ้นเช่นกัน พร
