เมื่อคุณเยี่ยมชมเว็บไซต์ของเรา หากคุณให้ความยินยอม เราจะใช้คุกกี้เพื่อให้เราสามารถรวบรวมข้อมูลสำหรับสถิติโดยรวมเพื่อปรับปรุงบริการของเรา และจดจำตัวเลือกของคุณสำหรับการเข้าชมในอนาคต นโยบายเกี่ยวกับคุกกี้ & นโยบายความเป็นส่วนตัว
เรียน นักอ่าน เราต้องการคุกกี้เพื่อทำให้เว็บไซต์ของเราดำเนินการได้อย่างราบรื่น และมอบเนื้อหาแบบส่วนตัวที่ตรงกับความต้องการของคุณ เพื่อให้เรามั่นใจได้ว่าคุณจะได้รับประสบการณ์การอ่านที่ดีที่สุด คุณสามารถเปลี่ยนแปลงการอนุญาตของคุณโดยการตั้งค่าคุกกี้ได้ทุกเมื่อ
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
สิ่งที่นางเป็นห่วงตอนนี้กลับมิใช่เรื่องของตนเอง แต่เป็นอาการป่วยของมารดา ตอนที่เจียวมี่เอาอาหารมาให้ นางถามถึงมารดาจึงรู้ว่าอาการหอบหืดกำเริบอีกแล้ว มารดานอนป่วยอยู่ที่ห้อง ฮุ่ยชิงไม่รู้ว่ามีหมอมาดูมารดาของนางหรือยัง เพราะนางกับมารดาต้องดูแลกันเอง ไม่มีใครมาสนใจเหลียวแล ฮุ่ยชิงเห็นว่าทางโปร่ง เพราะสองวันที่ผ่านมานางทำตัวดี ไม่โวยวาย แม่ใหญ่จึงไม่ส่งคนมาคอยเฝ้าอย่างแน่นหนา ร่างเล็กบางปีนขึ้นบนขอบหน้าต่าง มองซ้ายขวาอีกทีไม่เห็นเงาคนแน่นอนแล้วจึงกระโดดลงมา ตุ้บ ฮุ่ยชิงรีบหยัดกายลุกขึ้นยืน แต่เสียงบานหน้าต่างที่ถูกลมพัดปลิวไปกระทบกันเสียงดังทำให้บ่าวที่กำลังไปนั่งคุยกันอยู่ทางหนึ่งรีบเดินกลับมาทางห้องของคุณหนูรอง ฮุ่ยชิงเบิกตากว้าง นางคิดจะหลบแต่หลบไม่ทันแล้ว เพราะเงาร่างสองร่างของบ่าวคนสนิทของแม่ใหญ่กำลังเดินมาถึง บ่าวสองคนนี้เป็นพวกช่างฟ้อง ถ้าเห็นนางปีนหนีออกมา ต้องไปฟ้องแม่ใหญ่ให้ลงโทษ

