ตอนที่ 25
“ตัวรินหอมขนาดนั้นเลยเหรอคะ...ที่รัก...?” หม้ายสาวเผยรอยยิ้มพร้อมกับเอาใบหน้ามาซุกซนข้างแก้มของเขาเธอหรี่ตามองเด็กหนุ่มอย่างเสน่หา เหมือนกับว่าเธอเป็นคุ่รักที่เพิ่งแต่งงานกันหมาด ๆ
“หอมมากครับ...ที่รัก ผมเริ่มชักจะหลงคุณน้าเข้าไปทุกที ๆ แล้วสิครับ”
“หึ้ย!!.. ปากหวานก็เป็นนะเนี่ย”
“คุณน้า หลังคุณน้าเป็นรอยเต็มเลย” เขากอดไปแล้วรู้สึกว่าหลังของเธอมันนูนขึ้นเป็นริ้ว ๆ พอมองดูภาพจากกระจกที่ส่งมาก็เห็นรอยแดงใหญ่อยู่ที่กลางหลัง
“ไหนบอกจะเรียกที่รักไง เรียกทำไมเรียกคุณน้าอีกล่ะ”
“ขอโทษครับที่รัก...ผมลืม”
“หลังของรินไม่เป็นไรหรอกช่างมันเถอะ...ที่รัก เดี๋ยวมันก็หาย”
“ที่รักรู้ตัวว่าชอบซาดิสม์แบบนี้มานานแล้วหรือยังครับ” เด็กหนุ่มเอ่ยถาม มือหนาพลางลูบไล้อย่างอ่อนโยนไปทั่วแผ่นหลังที่นูนแดง
“ก็นานแล้ว ตั้งแต่ตอนที่รินเคยมีผัวเป็นฝรั่งแล้วล่ะ”
“ที่รักเคยมีสามีชาวต่างชาติด้วยเหรอ
