กฤษฎิ์ที่นั่งเก้าอี้ข้าง ๆ กันหลอกล่อลูกสาวตัวน้อยด้วยความเจ้าเล่ห์ก่อนที่เด็กสาวบนตักคิณจะตาโตเบิกกว้างกับคำพูดของผู้เป็นพ่อ
“จริง ๆ นะคะพ่อขาไม่โกหกแก้มใสน้า”
แก้มใสคลายมือที่โอบรอบคอคิณออกก่อนที่ที่นิ้วชี้จะส่ายไปมาเพื่อบอกผู้เป็นพ่อว่าห้ามโกหกฉลาดจริง ๆ หนูแก้มใสคิณคิดในใจ
“สัญญาด้วยเกียรติของลูกผู้ชายค่ะ”
กฤษฎิ์ยื่นนิ้วก้อยของตัวเองมาเกี่ยวนิ้วก้อยเล็กของลูกสาวก่อนที่แก้มใสจะยอมให้กฤษฎิ์อุ้มแต่โดยดีแต่ก่อนที่จะเดินจากไปเด็กสาวก็หันกลับมาจุ๊บแก้มเขาหนึ่งทีไว ๆ ทำเอาเขาหน้าเหวอด้วยความตกใจรอบที่แล้วก็จุ๊บแก้ม รอบนี้ก็จุ๊บแก้มอีก
หลงเสน่ห์พี่หรือยังไงกันนะยัยหนูแก้มใส
“จุ๊บนะคะพี่สุดหล่อ บ๊ายบาย”
จุ๊บเขาเสร็จก็โบกมือลา ก่อนที่หมอกฤษฎิ์จะรีบก้มหัวให้เขาอย่างต้องการขอโทษในความเฟียร์ซไปจุ๊บแก้มคิณของลูกสาวแสนซนทันที
“บ๊ายบายครับ”
คิณส่ายหน้าบอกกฤษฎิ์เป็นเชิงว่าไม่เป็นไรก่อนจะโ
