เสียงลมหายใจของทั้งสามคนในรถ ดังแข่งกัน หนัก เร่ง และร้อนระอุเหมือนอากาศในรถถูกขังไว้จนเดือด
อารุมแทบเหยียบคันเร่งจนสุดเท้า รถพุ่งทะยานออกจากค่ายมวยเหมือนกระสุนที่ถูกเหนี่ยวไก
ชีวาเอื้อมมือน้อยๆ จับชายเสื้อควินไว้แน่น
“ฉัน…หายใจไม่ออก…ร้อน… ชะ... ช่วยที…”
ชีวากอดคอควินแน่น ก่อนที่ริมฝีปากบางจะกดจูบลงที่ลำคอของควิน ลำคอของเขาเกร็งเป็นเส้น ชีพจรเต้น ตุบ! ตุบ! จนมองเห็นได้ชัดใต้ผิวหนัง เหมือนหัวใจเขากำลังกระแทก ขึ้นมาถึงลำคอทุกครั้งที่หายใจ
"อืม..."
เสียงครางออกจากลำคอเขาเบาๆ "ซืด...อาร์~
ตอนนี้สองร่างในรถเบาะหลัง กำลังกอดรัดกันอย่างไร้สติ มือหนายกร่างบางขึ้นนั่งคล่อมบนตัก เขาถลกกระโปรงเธอขึ้นถึงขาอ่อน ชีวาปลดเข็มขัดควินออกเสียงดัง "แกร๊ก!! เสียงหวานเอ่ยเบาๆ
"เร็วคุณฉัน...ฉันทดไม่ไหวแล้ว ฮึก! ร้อนจัง?
ชีวาถอดกระดุมเสื้อของควินออกจนเม็ดสุดท้าย พรึบ! เธอกระฉากเสื้อออกอย่างแรง ก่อนน
