หนึ่งเดือนต่อมา
นับวันชีวิตของอมีนาก็ยิ่งเต็มไปด้วยความสุข มีลูกๆ ที่น่ารักและยังมีสามีที่รักและเอาใจใส่อยู่ตลอด มีคุณย่าที่รักและเอ็นดูหลานๆ มีพี่เลี้ยง มีแม่บ้านคอยดูแล ส่วนคุณพ่อก็หายดีได้ออกมาอยู่ที่บ้านหลังใหญ่ด้วยกันแล้ว
อมีนายังจำทุกอย่างได้ดีไม่มีลืมเธอเติบโตมากับบ้านหลังนี้ในฐานะคนรับใช้ อยู่ภายในครัวทั้งแต่เล็กจนโต แต่พอได้ออกจากบ้านหลังนี้ไปนานหลายปี ตอนนี้เธอได้กลับเข้ามาอีกครั้งในฐานะลูกสะใภ้
แต่กว่าจะมาถึงวันนี้ได้เธอก็ผ่านเรื่องราวมาเยอะแยะมากมาย พอมองย้อนกลับไปเธอก็รู้สึกภูมิใจทุกครั้ง เพราะการที่เธอมาถึงจุดนี้ได้และมีชีวิตอยู่นั้นแปลว่าเธอเก่งมากแล้ว
“ถึงเวลาทานข้าวแล้วค่ะ” คุณแม่คนสวยวางอาหารไว้บนโต๊ะ ก่อนจะหันไปบอกลูกๆ ที่กำลังเล่นของเล่นชิ้นใหม่กันอยู่
“ไปมิรา มาร์เวลหิวแล้ว” มาร์เวลหันไปชวนน้องสาวแล้วรีบวิ่งไปล้างมือให้สะอาดก่อนที่จะมาทานอาหาร
“ทานเยอะๆ นะคะ” คุณ
