หลังจากที่เรียนเสร็จอมีนาก็ขึ้นรถไปกับกราฟฟิคเพื่อที่จะได้ไปกดเงินด้วยกันและเธอให้เหตุผลว่าไม่อยากให้กราฟฟิคขับรถวนเอาเงินมาให้เธออีก
ทว่ากราฟฟิคก็เป็นห่วงในความปลอดภัยไม่อยากให้อมีนานั่งรถเมล์กลับบ้านพร้อมเงินสดติดตัวอีกห้าแสนคนเดียว
“ขอบคุณนะ” หญิงสาวเอ่ยขอบคุณเมื่อกราฟฟิคมาส่งเธอถึงที่หน้าบ้านหลังใหญ่ที่เธออาศัยอยู่ในฐานะคนรับใช้
“ไม่เป็นไร เริ่มงานพรุ่งนี้เลยได้ไหม” กราฟฟิคเอ่ยถามก่อนที่หญิงสาวจะลงจากรถ
“ได้สิ” อมีนาตอบตกลงก่อนจะโบกมือลารถยนต์คันหรูที่กำลังขับเคลื่อนออกไป
“ใครมาส่ง?” ผู้เป็นพ่อที่มาดักรอลูกสาวถามขึ้นมาทันที
“เพื่อนที่มหาลัยค่ะ” หญิงสาวตอบไปตามความจริง
“ไหนเงิน มีนได้เงินมาให้พ่อไหม” ผู้เป็นพ่อโผล่เข้าไปหาลูกสาวด้วยท่าทางรีบร้อนเมื่อคิดถึงเรื่องเงินขึ้นมา
“พ่อคะ พ่อต้องสัญญากับมีนก่อน” ใบหน้าสวยที่เคยสดใสตอนนี้กลับดูเศร้าหมองไม่สดใสเหมือนเมืี่อก่อน
“สัญญาอะไร?”
