คืนเดียวกันหลังจากเธียรทรรศน์เข้านอนแล้ว ภีมพิมลก็แอบเปิดประตูห้องทำงานของเขา เธอเปิดคอมพิวเตอร์ของเขาขึ้นมา เพื่อเช็กตารางงานของเขาว่าวันไหนเขาต้องไปค้างที่ต่างจังหวัด หรือวันไหนจะกลับดึก
นิ้วเรียวลากไปตามหน้าจอพลางจดลงในสมุดโน้ตเล่มเล็ก...สมุดที่เธอซ่อนเอาไว้ในช่องลับตู้เสื้อผ้าและเธอก็เจอข้อมูลสำคัญ
วันพุธหน้า…เขาจะไปดูความคืบหน้าการก่อสร้างโรงพยาบาลสาขาที่จังหวัดกระบี่สองสัปดาห์
นั่นแหละโอกาสของเธอ!
ภีมพิมลปิดคอมพิวเตอร์เรียบร้อยก่อนจะกลับห้องของตัวเอง เธอไล่รายการสิ่งของจำเป็นที่ต้องขนออกไปอีกครั้ง...เสื้อผ้าของเธอและลูก เอกสารสำคัญ เงินสดที่เตรียมไว้และของเล่นบางชิ้นที่ลูกชอบที่สุด
เช้าวันต่อมา...เธอเริ่มคัดของทีละน้อยใส่ในกล่องกระดาษแล้วซ่อนในตู้เก็บผ้าข้างหลังสุด เพื่อไม่ให้ใครสังเกตเห็นว่าข้าวของเริ่มหายไป
ทุกเย็นหลังจากลูกเข้านอน เธอจะนั่งมองรูปถ่ายครอบครัวบนตู้โชว์ รูปที่
