กว่าจะลากหญิงสาวถูลู่ถูกังมาที่รถได้สำเร็จ มือบางก็ต้องเจ็บเป็นอย่างมาก เพราะอีกฝ่ายบีบด้วยโทสะ ตอนนี้เขาหึงจนไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น ใครจะว่ายังไงก็ตาม เงื่อนไขอะไรที่เคยให้ไว้กับเธอ เขาจะยกเลิกทุกอย่าง เขาทนไม่ได้ที่จะเห็นเธอทำตัวแบบนี้ ถ้าเธอยังอยู่ในฐานะภรรยาของเขา เธอก็ต้องทำหน้าที่ของเธอ
“ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ ฉันจะกลับเข้าไปข้างในไปขอโทษเพื่อนฉัน” ใบข้าวพยายามที่จะแกะแขนของตนเองออกจากพันธนาการของเขา
“ไม่ปล่อย กลับบ้านเดี๋ยวนี้ ไม่ต้องขอโทษใครทั้งสิ้น คนที่คุณควรจะขอโทษก็คือผม” พีรกรคะคอกกลับเสียงดัง พร้อมกับยัดร่างบางเข้าไปในรถ ส่วนร่างบางก็พยายามที่จะเปิดประตูออกมา แต่เขาก็ไวกว่าที่เปิดประตูฝั่งคนขับและคว้าร่างของเธอไว้ได้
“ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ ฉันไม่ขอโทษคุณ ทำไมต้องขอโทษ” ใบข้าวหันมาตามแรงกระชากตาขวาง เธอยอมรับว่าโกรธมาก ครั้งนี้เขาทำเกินเบอร์มาก
“ก็เพราะว่าคุณทำตัวงามหน้าแบบนี้นี่น
