บทที่ 14 หึง
1226 คำ
หนึ่งสัปดาห์ผ่านไป..
กนกรดาและควินตันเริ่มมีความสัมพันธ์ที่พัฒนาไปอีกขั้น ชายหนุ่มทำตามที่ตนเองเคยพูดไว้ หลังจากรดาปิดร้านควินตันก็มารอรับหญิงสาวทุกวันที่หน้าร้าน
เขาพาหญิงสาวไปดินเนอร์หรูเสร็จก็พาเธอมาส่งที่บ้าน มาเฟียหนุ่มไม่ได้ทำอะไรเกินเลยหญิงสาวเลย นอกจากกอดจูบจับลูบคลำ จนหญิงสาวเริ่มจะชินกับการกระทำมือไวมือปลาหมึกของชายหนุ่มหน้านิ่งคนนี้ไปเสียแล้ว
LINE
เสียงแอพพลิเคชั่นไลน์ดังขึ้น กนกรดารีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูก็พบว่าเป็นชายหนุ่มรูปหล่อที่มารับมาส่งเธอทุกวันในช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมา เธอคาดว่าชายหนุ่มคงแอดไลน์มาจากเบอร์โทรศัพท์ของเธอนั้นแหละ
'QUINTON'
ควินตัน : วันนี้ไม่ได้ไปรับ มีธุระ
กนกรดา : ไม่เป็นไรค่ะ
ควินตัน : หาอะไรกินด้วยละ
กนกรดา : ค่ะ
รดาวางโทรศัพท์ไว้ที่โต๊ะ สองแก้มเริ่มขึ้นสีแดงระเรื่อด้วยความเขิน ใจเต้นแรงจนผิดจังหวะ ช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมาควินตันทำตัวน่ารักกับเธอมาก ตอนแรกเธอคิดว่าควินตันคงแค่อยากได้เธอแค่นั้น แต่สัปดาห์ที่ผ่านมาชายหนุ่มไม่ได้ทำเรื่องแบบนั้นกับเธอเลย ถึงจะมีกอดจูบลูบคลำอยู่บ้างแต่ชายหนุ่มก็พยายามห้ามใจตัวเองตลอด
ด้านควินตัน
หลังจากมาเฟียหนุ่มส่งไลน์ไปหาหญิงสาวแล้ว เขาก็เก็บโทรศัพท์เข้าไปในกระเป๋าเสื้อสูทราคาแพงเหมือนเดิมวันนี้เขายุ่งอยู่ที่ ซีเอส โฮเทล ทั้งวัน เอกสารที่กองอยู่เป็นภูเขาจนแทบจะท่วมหัวเขาอยู่แล้ว กองอยู่บนโต๊ะข้างหน้าเขา เขาต้องจัดการให้เสร็จภายในวันนี้ ถึงเขาไม่อยากผิดนัดกับคนตัวเล็กเลย แต่ถึงยังไงงานของเขาก็สำคัญ เขาคงต้องแบ่งงานให้ไอ้สองคนนั้นไปทำงานแล้วละ
ควินจันคิดไปถึงวันแรกที่เจอรดา เขายอมรับว่าวันแรกที่เจอหญิงสาว เขาคิดว่าหญิงสาวคงเป็นเด็กสาวทั่วไป กินเที่ยวเล่นและมั่วผู้ชาย เพราะการแต่งตัวของเจ้าหล่อนทำให้เขาไม่สามารถคิดเป็นอย่างอื่นได้เลย แต่ก็อย่างว่าแหละคนเราไม่สามารถตัดสินกันจากภายนอกได้จริงๆ เพราะหลังจากวันนั้นวันที่เขาจะขืนใจเธอ ที่เธอร้องห่มร้องไห้จะเป็นจะตาย ทำให้เขาไม่กล้าที่จะทำร้ายความรู้สึกของเธออีก เขาถูกใจเธอ ยิ่งรู้จักหญิงสาวมากเท่าไหร่ เขายิ่งไม่อยากให้ใครมายุ่งกับเธอ
"นายครับ" เดฟ ลูกน้องคนสนิทเดินเข้ามาหาควินตัน
"มีอะไร" ควินตันที่ใจจดใจจ่ออยู่กับเอกสารตรงหน้าตอบกลับเสียงเรียบ
"คนของเรารายงานว่า ผู้ชายที่ชื่อกวินมาหาคุณรดาที่ร้านครับ" เดฟเอ่ยรายงานเจ้านายทันทีที่สายของเขาแจ้งมา
ตุบ!!
ควินตันวางเอกสารในมือลงบนโต๊ะเสียงดัง หันไปเอ่ยกับลูกน้องตนเองเสียงเข้ม
"เตรียมรถให้กู เดี๋ยวนี้"
@RADA CAFE
ไม่นานรถคันหรูก็มาถึงหน้าร้านของหญิงสาว ควินตันมองเขาไปในร้าน ชายหนุ่มต้องกำมือแน่น เพราะภาพที่เขาเห็นคือไอ้หน้าอ่อนกวินกำลังยืนกอดรดาอยู่ในร้านของเธอ ชายหนุ่มไม่รีรอก้าวลงจากรถอย่างรวดเร็ว อารมณ์เขาตอนนี้สามารถฆ่าคนทั้งคนได้เลย
เดฟมองเจ้านายของตนพลางครุ่นคิดอยู่ในใจ
'ซวยแล้วคุณรดา'
ถึงเจ้านายของเขาจะเป็นคนที่นิ่งเงียบ สุขุม แต่เจ้านายของเขาก็เป็นคนที่โมโหร้ายมาก มากพอที่จะทำลายล้างทุกอย่างเช่นกัน
พลั่ก! ตุบ!
"กรี้ดดด พะ..พี่ควินตัน" รดากรีดร้องด้วยความตกใจที่อยู่ๆตัวเธอก็โดนกระชากออกจากกวินอย่างแรง ตามมาด้วยหมัดหนักของควินตันต่อยหน้ากวินอย่างแรงจนกวินหงายหลังล้มลง
"มึงเป็นใครวะ!!" กวินถามเสียงดังพลางเอามือจับที่มุมปากตัวเองดู ก็พบว่าตอนนี้มันมีเลือดไหล
"พี่กวิน..เลือด" รดาทำท่าจะไปช่วยประคองกวินลุงขึ้นจากพื้น แต่ก็โดนควินตันจับข้อมือเล็กไว้แน่น
"กูเป็นใครหรอ อยากรู้ก็ไปถามยมบาลในนรกสะ!" ควินตันพูดจบก็ยกปืนที่เหน็บอยู่เอวของตัวเองออกมาจ่อที่หน้ากวิน
"ยะ..อย่านะคะ อย่าทำแบบนี้เลยค่ะ พี่ใจเย็นๆแล้วฟังดาอธิบายก่อนนะคะ" รดาตกใจมากแต่ก็ต้องพยายามพูดเกลี้ยกล่อมชายหนุ่ม พยายามเอาน้ำเย็นเข้าลูบ เพราะสถานการณ์ตอนนี้หากเจ้าหล่อนทำอะไรไม่คิดไป คงต้องมีคนตายในร้านเธอเป็นแน่
"มันอยากยิงก็ให้มันยิงพี่ไปเลย พี่ไม่กลัวตาย" กวินเอ่ยพูดกับรดาเสียงเข้ม
"ได้! กูจัดให้" เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นเตรียมจะลั่นไก
"ไม่ๆๆๆ ไม่นะคะ " รดาเอ่ยห้ามควินตันด้วยเสียงที่สั่นเครือ เธอหวาดกลัวมาก กลัวมากจริงๆในตอนนี้
"พี่กวิน พี่กลับไปก่อนนะคะ ขอร้อง รดาขอร้องค่ะ กลับไปก่อนนะคะ"
"ไม่ต้องไปคุยกับมัน!" ควินตันตะโกนใส่รดาเสียงดังลั่น
"ไอ้เดฟ!! จัดการทางนี้ต่อจากกูด้วย" ควินตันหันไปเอ่ยกับคนสนิทที่ตามเขาเข้ามาในร้านพลางยื่นปืนให้คนสนิทเก็บไว้
"ส่วนเธอ มานี้!!!" พูดจบร่างใหญ่ก็กระชากหญิงสาวขึ้นไปชั้นสองของร้าน
"เฮ้ย มึงปล่อยรดานะ เฮ้ย ไอ้เหี้ยเอ้ยย!!" กวินตะโกนเสียงดังลั่น เขาเป็นห่วงคนร่างเล็ก กวินจะเดินตามขึ้นไปแต่ก็โดนลูกน้องของควินตันมาจับตัวไว้
"คุณกลับไปเถอะครับ ถ้าคุณยังยุ่งไม่เลิกคนที่จะโดนหนักไม่ใช่คุณแต่จะเป็นคุณรดาครับ" กวินมองขึ้นไปชั้นบนอย่างหดหู่ปนเสียใจ กวินไม่พูดอะไรต่อ เดินออกไปอย่างเงียบๆ ด้วยหัวใจที่เจ็บปวดอย่างแสนสาหัส
"ปล่อยดานะ โอ้ย! ดาเจ็บ" ในขณะที่หญิงสาวโดนลากขึ้นไปบนร้านรดาพยายามแกะมือชายหนุ่มออก
"พี่ควินตัน รดาเจ็บ" ควินตันไม่ตอบกลับร่างบาง เอาแต่ลากรดามาจนถึงห้องของเธอ
ตุบบบ
"โอ้ยย!!!"
ชายหนุ่มโยนร่างบางลงบนเตียง ตามมาคร่อมร่างหญิงสาวอย่างรวดเร็ว มือหนาจับข้อมือเรียวเล็ก
รวบไว้เหนือศีรษะของหญิงสาว
"พะ..พี่จะทำอะไร หยุดนะ" รดาเสียงสั่นเครือ
"ใจดีด้วยไม่ชอบใช่ไหม ได้ งั้นก็เจอแบบเลวๆแล้วกัน " ชายหนุ่มประจบจูบลงริมฝีปากบางอย่างรวดเร็วและป่าเถื่อน
"อื้ออ" ควินตันบดขยี้จูบอย่างหนักหน่วง ลิ้นสากร้อนส่งเข้าไปตวัดลิ้นเล็ก มือใหญ่เริ่มอยู่ไม่สุขลูบไล้ไปทั่วร่างบางจนมาหยุดอยู่อกอวบ บีบขยำรุนแรง ชายหนุ่มเลื่อนริมฝีปากมาซุกไซร้ซอกคอเนียนสวยขมเม้นจนเป็นรอยแดงเพื่อเเสดงความเป็นเจ้าของ
- ผู้เขียน
