บ้านดาริน
“เอ่อ…ทำไมคุณพ่อต้องมองหน้าพี่กระทิงแบบนั้นด้วยคะ?” ดารินเอ่ยถามขึ้นท่ามกลางความเงียบงันและกดดันของผู้เป็นพ่อ
คิงส์นั่งมองหน้ากระทิงอย่างเอาเป็นเอาตาย ด้วยสายตาที่ดุดันทำให้ไม่มีใครกล้าพูดอะไรเลย
“คิดยังไงกับลูกสาวอา” คำแรกที่ผู้เป็นพ่อเอ่ยถามหลังจากที่นั่งเงียบมานานพอสมควร
“ผมจริงใจกับรินครับ”
“มากแค่ไหน?”
“ที่สุดครับ”
“รู้ใช่ไหมว่าเราสองคนอายุห่างกันมาก ความคิดมันอาจจะไม่ตรงกันไปซะทุกเรื่อง ดารินยังเด็กความคิดก็ยังเด็กๆ เราจะมั่นใจได้ยังไงว่าจะดูแลลูกสาวอาได้”
คิงส์รู้นิสัยของลูกสาวตัวเองดี ถ้าเทียบอายุของดารินกับกระทิงเธอยังเด็กมากเลย เพราะทั้งสองคนอายุห่างกัน 10 กว่าปี
“ผมมั่นใจครับ ดารินเธอเป็นเด็กค่อนข้างหัวดื้อก็จริง แต่ผมรับรองครับว่าผมเอาอยู่” กระทองตอบ พลางหันไปมองดารินที่นั่งอยู่ข้างๆ กัน
“แล้วทำไมถึงชอบน้อง”
“ไม่มีเหตุผลครับ ชอบก็คือชอบรักก็คือรักค
