ครืด ครืด
สายเรียกเข้า >>> พี่ไท
“ค่ะพี่ไท”
( ริน ตอนนี้รินอยู่ที่ไหน!? พี่ได้ยินเสียงปืนแล้วก็มีคนวิ่งออกมากันเยอะเลยด้วยเกิดอะไรขึ้น! ) ปลายสายพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูร้อนรน เพราะเป็นห่วงน้องสาวไม่น้อย
“ตอนนี้รินปลอดภัยดีค่ะ รินอยู่กับพี่…อ๊ะ!?” กระทิงแย่งโทรศัพท์ในมือของดารินไปแนบกับหูของตัวเอง
“ไทนี่พี่เองนะ”
( พี่กระทิง )
“อืม ตอนนี้ดารินอยู่กับพี่นะ ไม่ต้องเป็นห่วง เดี๋ยวพี่ขับรถไปส่งที่บ้านให้ ส่วนเราก็ไปเจอกันที่บ้านเลย”
( ดะ ได้ครับพี่ ผมจะรีบกลับบ้านเดี๋ยวนี้เลย )
ติ๊ด~
กระทิงกดวางสายจากไทเกอร์ตอนจะยืมโทรศัพท์คืนให้กับดาริน
“พี่ไทว่ายังไงบ้างคะ?”
“พี่จะไปส่งเราที่บ้านเอง ส่วนไทเกอร์พี่ก็ให้ไปเจอที่บ้านเหมือนกัน”
“อ๋อ..”
“เราไม่ได้เป็นอะไรแน่ใช่ไหม”
“ค่ะ…เมื่อกี้พี่ยิงคน” ดารินไม่คิดว่ากระทิงจะกล้าทำขนาดนี้ เพราะกระทิงดูใจเย็นและมีสติมากพอที่จะอยู่ใ
