บริษัทดีไซเนอร์
“สวัสดีค่ะคุณริน หายดีแล้วเหรอคะ” เลขาเก่าแก่วัยกลางคนที่รู้ว่าดารินจะกลับมาทำงาน ก็รีบมาต้อนรับทันที เพราะไม่อยากให้เกิดเรื่องแบบคราวก่อนอีก
“รินหายแล้วค่ะ ขอบคุณนะคะที่เป็นห่วง”
“คุณเดียร์สบายดีนะคะ ดิฉันมัวแต่สนใจงาน ไม่ได้ไปเยี่ยมเลย”
“สบายดีค่ะ ก็เจ็บบ้างออดๆ แอดๆ ตามประสาคนแก่นั่นแหละค่ะ”
“วันนี้คุณรินจะอยู่ทั้งวันเลยเหรอคะ ดิฉันจะได้ให้พนักงานเตรียมอาหารกลางวันไว้ให้”
“ไม่ต้องขนาดนั้นหรอกค่ะ กลางวันพี่กระทิงจะมารับออกไปกินอาหารข้างนอกค่ะ ไม่ต้องรบกวนพนักงานหรอกให้ทุกคนทำงานกันดีกว่าค่ะ” ดารินบอก
“อ๋อ หูยน่าอิจฉาจังเลยนะคะ มีสามีคอยดูแลเสมอต้นเสมอปลายแบบนี้ ใครเห็นก็ต้องอิจฉา”
“แหะๆ ไม่ขนาดนั้นหรอกค่ะ คุณเลขาก็หาสามีสิคะ จะได้ไม่ต้องเหงา”
“หืมม เป็นคำถามที่ค่อนข้างแรงนะคะ แต่เอาเป็นว่าดิฉันยังไม่อยากมีสามี และก็ไม่คิดอยากจะมีด้วย ดิฉันขอเกาะคานทองไปจนแก่
