"ยะ ยิปซี!" ดารินร้องอุทานด้วยความตกใจ เมื่อจู่ๆ ยิปซีก็คุกเข่านั่งลงและก้มกราบเธอตรงนั้น ที่ตกใจเพราะเธอไม่คิดว่ายิปซีจะกล้าทำแบบนี้ "ลุกขึ้นเถอะยิปซี เธอทำอะไรของเธอเนี่ย"
"แค่นี้มันยังเทียบไม่ได้เลยกับการที่เธอต้องสูญเสีย ความจริงชีวิตมันต้องแลกด้วยชีวิตด้วยซ้ำ"
"อย่าคิดแบบนั้นสิยิปซี ฉันไม่ได้คิดถึงเรื่องพวกนั้นแล้ว เรื่องมันผ่านมาแล้วอย่าเก็บมาคิดอีกเลยนะ ลุกขึ้นเถอะ" ดารินพยุงยิปซีให้ลุกขึ้น เธอไม่สบายใจเลยที่เห็นเพื่อนมาทำแบบนี้
"ฉันขอบคุณเธอมากนะ" ยิปซียืนยิ้มจางๆ ให้กับคนตรงหน้า
"ริน!" ขณะเดียวกันเสียงเข้มของใครบางคนก็ดังขึ้นมา ทำให้ทั้งสองหันไปยังต้นเสียงนั้นพร้อมกัน
กระทิงกำลังหันมองหาดารินด้วยสีหน้าที่ดูตกใจ เมื่อเห็นเธอยืนอยู่กับยิปซีก็รีบวิ่งมาหาทันที
"ริน เป็นอะไรหรือเปล่า! พี่บอกแล้วใช่ไหมว่าให้รอพี่ก่อน ทำไมถึงรีบมาคนเดียวแบบนี้ ถ้าเกิดอะไรขึ้นอีกจะทำยังไง แล้วนี่
