ปึก! ปึก! ปึก!
เสียงสะโพกแน่นยังคงจ้วงแทงเข้าออกยังรูร่องสีหวานที่ตอดรัดภายในของเขาอยู่อย่างไม่คิดยั้งแรง โดยมีร่างเล็กที่นอนถูกตอกอัดอย่างหนักร่างกายสั่นคลอนไปตามแรงขยับที่แสนดุเดือดพวกนั้น ซึ่งใบหน้าเรียวใสแสดงถึงสีหน้าเหยเกออกมาอยู่ตลอดกับความจุกเสียดจากแก่นกายยักษ์ที่กดกระแทกเข้ามาชนเข้ากับผนังมดลูกของคนตัวเล็กซ้ำ ๆ ด้วยขนาดตัวของเธอกับขนาดความใหญ่โตของเขา…
แต่ถึงแบบนั้น
“…” โจชัวก็ยังคงนิ่งจ้องมองคนใต้ร่าง ที่จนถึงตอนนี้…ลลินก็ยังไม่คิดยอมเปิดปากให้กับเขา
เธอเอาแต่ครางร้องในลำคอทนถูกเขากระหน่ำใส่อย่างไร้ความปรานีอย่างนั้น
ยังดื้อเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน…ไม่สิ ดื้อกว่าเดิมต่างหาก
“อ…อ๊ะ…อื้อ!…” ริมฝีปากสีหวานร้องออกมาเป็นระยะหลังจากถูกเอวสอบกดกระแทกเข้าใส่ซ้ำ ๆ เช่นเดียวกับโจชัวที่เริ่มรับรู้ได้ถึงความรู้สึกพลุ่งพล่านภายในของตัวเองเมื่อใกล้ถึง…จุดสุดยอด
เจ้าของใบหน้าหล่อเหลาไม่รอช้
