บทที่6 จะจีบ!
1658 คำ
แก้วหอมไม่เคยเจอใครดื้อรั้น หน้าด้านเหมือนกับเขา อคิราห์เผยรอยยิ้มเล็กน้อย ด้วยหัวใจฟ่องฟู เบิกบาน ก่อนขึ้นรถยนต์คันหรูขับเลี้ยวออกจากรั้วประตูหน้าคฤหาสน์สกุลเรวัติ ปล่อยให้คนมีบาดแผลเรื่องความรักในใจแอบหวั่นไหวกับลมปากของเขา
“คนบ้าอะไร บอกเท่าไหร่ก็ยังจะตามมาอยู่ได้”
แก้วหอมเคยเจอผู้ชายมาจีบ มาสนใจ ทำความรู้จักกับเธอหลายคน เธอรู้ว่าผู้ชายพวกนั้นไม่มีความจริงใจให้แก่กัน จนมาเจอดนิภัค เขาแตกต่างจากผู้ชายคนอื่นจนเธอตัดสินใจคบหาดูใจมายาวนานกว่าคนอื่น
สุดท้ายเขาก็เริ่มเปิดเผยธาตุแท้ว่าไม่สนใจ ไม่รักษามารยาทน้ำใจต่อเธอ ไม่ให้เกียรติคนที่เธอรู้จัก แม้แต่กลุ่มเพื่อน ยังเอาเธอนินทาลับหลัง
คราวแรกแก้วหอมคิดปล่อยผ่านเรื่องนี้ไป ทว่าพอรู้ความจริงกระทบกระเทือนถึงบาดแผลหัวใจ หญิงสาวจึงรู้ว่าสุดท้ายผู้ชายดีๆ มีความรัก มีความจริงใจต่อคนที่ซื่อสัตย์ รักเดียวใจเดียวเหมือนดั่งเจ้าชายในนิทานที่มารดาเล่าให้ฟังก่อนนอนตอนยังเด็กนั่น มันไม่มีอยู่จริง ทุกอย่างคือภาพลวงตา ให้เธอหลงติดกับดักผู้ชายสารเลว
แก้วหอมเหมารวมว่าอคิราห์คงไม่ต่างกันกับผู้ชายคนไหน โดยเฉพาะอย่างยิ่งนักธุรกิจบริษัทใหญ่โต คงหาทางเข้าหาเธอเพื่อหวังผลประโยชน์บางอย่างจากตัวเธอ ถ้าไม่มีผู้ชายคนไหนรักเธอจริง แก้วหอมขออยู่ตัวคนเดียวตลอดชีวิต ไม่มีคู่ครองเลยยังจะดีกว่า
“แก้วหอม เธออย่าไปหวั่นไหวกับผู้ชายคนนั้นสิ”
แก้วหอมยังหาเหตุผลให้ตัวเองไม่ได้ว่าทำไมอคิราห์ถึงสนใจเธอมากมายขนาดนี้ เขาน่าจะหาผู้หญิงดีเลิศเลอ เพียบพร้อมทั้งฐานะและชาติตระกูลมั่งคั่งส่งเสริมภาพลักษณ์ของตัวเองก็ยังได้
ในเมื่อเธอมีดีแค่เป็นลูกสาวอดีตท่านประธานมาริค อย่างอื่นเธอบกพร่องไปเสียหมด เขาจะมารักคนที่ถูกทิ้งทำไม
“หนูแก้วตัดสินใจดีแล้วใช่มั้ย”
มาริคกับบัวหอมไม่ได้บังคับลูกสาวคนสุดท้องที่รัก เพียงตอกย้ำทวนคำถามให้แน่ใจว่าแก้วหอมคิดใคร่ ทบทวนตัวเองดีสุดแล้วจึงเอ่ยปากขอพวกเขา
“แก้วตัดสินใจดีแล้วค่ะคุณพ่อคุณแม่ แก้วอยากไปเที่ยวต่างประเทศสักพัก ถือว่าไปหาพี่ลิน ไปเยี่ยมหลานแก้วก็ได้นะคะ แก้วไม่อยากเจอหน้าพี่แดน แก้วอยากหลบแผลใจสักระยะค่ะ”
แก้วหอมขอบิดามารดาเรื่องการออกไปนอกประเทศ หญิงสาวต้องการไปยังอังกฤษ เมืองที่มาลิน พี่สาวใช้ชีวิตอยู่กับครอบครัวตัวเอง และเหตุผลหลักในการตัดสินใจครั้งนี้คือดนิภัค
เธอกลัวว่าอดีตแฟนหนุ่มไม่ยอมเลิกรา อีกอย่างก็เพื่อต้องการใช้เวลารักษาเยียวยาบาดแผลสดใหม่ข้างในใจให้หายดี โดยไม่ต้องการเจอหน้าอคิราห์ ผู้ชายคนนั้นเริ่มเข้ามามีอิทธิพลหัวใจบอบช้ำจากรักครั้งเก่า
“ที่แก้วอยากไปเพื่อไม่อยากเจอหน้าแฟนเก่า หรือต้องการหลบหน้า หลบหัวใจตัวเองเพื่อใครบางคนหรือเปล่าจ๊ะ”
บัวหอมถามลูกสาว เธอหยอกเย้าลูกสาวไม่ให้เครียดหนัก แต่ดูเหมือนยิ่งแย่ลง
“ไม่ใช่อย่างนั้นนะคะคุณแม่ แก้วกับคุณอิฐ ไม่ได้เป็นอะไรกัน แก้วยังเข็ดขยาดกับพี่แดน คนเลวคนนั้นอยู่ แก้วไม่อยากเปิดใจให้ใครอีก”
“แม่ของลูกก็ยังไม่ได้พูดอะไรสักหน่อย จะร้อนตัวไปทำไมหนูแก้ว ลูกรักของพ่อ”
มาริคโอบกอดลูกสาวแสนน่ารัก อ่อนหวาน บุคลิกทุกอย่างเหมือนแม่ของเธอ เขาจึงหวงแหนลูกสาวคนสุดท้องคนนี้ แม้แต่คนที่จะมาเป็นว่าที่ลูกเขยต้องดูให้ละเอียดถี่ถ้วน
สำหรับอคิราห์ มาริคให้ผ่าน...
“ก็แก้วพูดไปให้มันจบๆ คุณพ่อคุณแม่จะได้ไม่ต้องเสียเวลาถามยังไงล่ะคะ สรุปคุณพ่อให้แก้วไปเยี่ยมพี่ลินได้ใช่ไหมคะ”
แก้วหอมใช้สายตาหวานออดอ้อนบิดา อย่างไรบิดาย่อมตามใจเธอตั้งแต่ยังเด็ก ทว่าครั้งนี้ผลลัพธ์แตกต่างกันออกไป
“แต่พ่อไม่อยากให้ลูกไปไกลจากอกพ่ออกแม่ เรื่องไปเยี่ยมพี่ลินของหนูแก้ว พ่อกับแม่และพวกพี่ๆ ชายสามคนตกลงกันว่าจะไปเยี่ยมมาลินกับปราชญ์ ทว่าพ่ออยากให้ลูกตัดสินใจที่จะไม่ห่างจากพ่อแม่ตอนนี้ พ่อมีข้อเสนอ”
มาริคเรียกอคิราห์ ลูกชายเพื่อนสนิทของเขามาก็เพราะเกี่ยวกับเรื่องแก้วหอม เกรียงไกรหรือเกียร์ ต้องการให้คนไว้วางใจมาเป็นผู้ช่วยส่วนตัวของลูกชายคนเดียว
บริษัทของอคิราห์ขยายสาขาออกกว้างทั่วประเทศไทย มีเลขานุการออกทำงานหน้าที่แทน การมีผู้ช่วยส่วนตัวทำหน้าที่ช่วยอคิราห์คงแบ่งเบาแรงของนักธุรกิจหนุ่มรุ่นใหม่ไฟแรง
อีกอย่างแก้วหอมก็จบสายด้านการทำธุรกิจและผู้ช่วยเลขานุการที่นี่ ซึ่งเป็นผลดีของมาริคที่จะส่งลูกสาวเรียนรู้ หาประสบการณ์ทำงานด้วยตัวเอง ดีกว่ามานั่งคิดฟุ้งซ่าน ระบายความเศร้าโศกเสียใจกับคนไม่รักแก้วหอมจริง
มาริครู้จากสายตาผู้ชายรุ่นลูกว่าอคิราห์แอบชอบ แอบหลงรักลูกสาวเขาอย่างใจจริง แต่เป็นเพราะตอนนั้นเธอมีแฟนแล้วจึงไม่กล้าเปิดเผยความรู้สึกส่วนนั้นออกไปให้เธอรับรู้
“ทำไมล่ะคะคุณพ่อ”
แก้วหอมมองหน้าบิดาไม่เข้าใจเหตุผลของท่าน ปกติท่านยอมตามใจเธอตลอดมา นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตบิดาขัดใจลูกสาวสุดที่รักเพียงเพราะผู้ชายคนนั้นก้าวเข้ามาในชีวิตเธอ โดยเธอไม่ต้องการ
“ในเมื่อหนูแก้วเรียนจบแล้ว พ่อว่าลูกควรทำงานนะ ลูกทำงานหนักจนลืมคิดเรื่องผู้ชายสารเลวที่ทำให้ลูกต้องเสียใจ อีกอย่างพ่ออยากให้ลูกไปเป็นผู้ช่วยส่วนตัวของท่านประธานอคิราห์ เขาต้องการตัวหนูแก้วเพียงคนเดียว พ่อคิดว่า ถ้าลูกไปเรียนรู้งานจากเขา ลูกก็คงนำมาใช้ในธุรกิจครอบครัวของเราได้ พี่ชายสองคนของลูกจะไม่ต้องเหนื่อยมาก ลูกว่ายังไง พ่อเคารพในการตัดสินใจของหนูแก้ว”
มาริคต้องการให้ลูกสาวทำงานเป็นผู้ช่วยใกล้ชิดอคิราห์ แก้วหอมหน้ามุ่ย คิดเอาไว้ไม่มีผิดว่าอคิราห์เป็นผู้ชายเจ้าเล่ห์ เชื่อถืออะไรไม่ได้ ที่เขาทำดีกับเธอเพื่อหวังผลประโยชน์บางอย่าง
“ถ้าแก้วตอบว่าไม่ล่ะคะ คุณพ่อยังจะบังคับแก้วอีกไหมคะ”
“พ่อตามใจลูก ถ้าลูกไม่อยากไปก็ไม่ต้องไป เดี๋ยวพ่อจะบอกคุณอิฐเอง”
“แล้วเรื่องที่แก้วจะไปเที่ยวล่ะคะ”
“เอาเป็นว่าพ่อขอคิดดูก่อนแล้วกัน ที่รัก ผมง่วงแล้ว เราขึ้นไปนอนกันดีกว่า”
มาริคหลีกเลี่ยงตอบคำถามเรื่องนี้กับลูกสาว บัวหอมกดจูบหน้าผากมนแก้วหอมเป็นการราตรีสวัสดิ์ พาสามีตัวเองออกจากห้องรับรอง
“ทำไมพ่อแม่ถึงอยากให้แก้วไปตีสนิทกับคุณอิฐด้วย”
แก้วหอมอึดอัดใจกับการอคิราห์เข้ามาตีสนิท หวังดีต่อคนมีบาดแผลเรื่องความรัก เธอไม่แน่ใจว่าเขารู้สึกอย่างไรกับตัวเอง
……
แก้วหอมยังไม่ได้ตัดสินใจเรื่องเดินทางออกนอกประเทศ จึงไม่เก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋า เธอลงมาจากชั้นข้างบนไม่เห็นมีใครอยู่ นุ่นรายงานว่าบิดามารดาออกไปทำบุญที่วัดแต่เช้า
เสียงรถยนต์คุ้นเคยขับเลี้ยวตรงเข้าสู่หน้าคฤหาสน์สกุลเรวัติ แก้วหอมตั้งใจออกไปเที่ยวข้างนอกเพื่อกลบเกลื่อนความเศร้าหมอง จึงแต่งตัวสวยเป็นพิเศษ ร่างเล็กชุดเดรสปาดไหล่สีเหลืองอ่อน รองเท้าส้นสูงแก้วคริสตัล เป็นของขวัญวันเกิดจากมาริคมอบให้ลูกสาวเมื่อปีที่แล้ว
“คุณอิฐ คุณมาทำไม บ้านนี้ไม่มีพ่ออยู่หรอกนะ” แก้วหอมลืมตัวว่าอคิราห์เป็นแขกคนสำคัญของบิดา
อคิราห์มองความสวยอ่อนหวานออกจากข้างในตัวแก้วหอม ลูกสาวของเพื่อนพ่อ ตกตะลึงความงดงามจากเธอ หัวใจแกร่งที่เคยเต้นแรงระรัวยิ่งควบคุมอารมณ์ตัวเองมากขึ้น
“มองอะไร”
แก้วหอมขึงตาขวางแก่คนลวนลามตัวเธอด้วยสายตา หญิงสาวร้อนวูบวาบ อาการใจเต้นระส่ำ หวั่นไหวแปลกๆ กับอคิราห์ แตกต่างจากอดีตแฟนหนุ่มที่ไม่หวั่นไหวรุนแรงเหมือนกับเขา
“มองว่าที่เมีย”
“อย่ามาพูดจาโรคจิตแถวนี้ ฉันไม่ชอบ”
“พี่พูดผิด มองว่าที่ผู้ช่วยส่วนตัวของพี่ น้องแก้วสวยขนาดนี้ พี่ไม่อยากให้ผู้ชายคนอื่นมอง พี่หวง”
อคิราห์ไม่สะทกสะท้านต่อเธอส่งค้อนขวับวงใหญ่ให้ เขารู้สึกมีแรงกำลังใจที่ดีจากแก้วหอมมากกว่า ละสายตาคู่นี้จากเธอไม่ได้
“คุณอิฐมีสิทธิ์อะไรด้วย แฟนก็ไม่ใช่”
“พี่อยากเป็นมากกว่านั้น ว่าที่แฟนของน้องแก้ว พี่จะจีบน้องแก้วมาเป็นแฟนพี่ให้ได้”
“ไม่มีวัน! คุณอิฐอย่าฝันล้มๆ แล้งๆ เลย ฉันไม่มีวันชอบคุณอิฐ”
“ไม่ชอบวันนี้ แต่วันข้างหน้าน้องแก้วอาจหลงรักพี่จนถอนตัวเองไม่ขึ้นก็ได้”
“คนหลงตัวเอง”
แก้วหอมหน่ายเหนื่อยใจกับคนดื้อรั้นแถวนี้ เขาต้องการจีบเธอ ทว่าเธอไม่อยากรักใครอีก เธอเถียงเขาแบบนี้ ไม่มีวันชนะอคิราห์แน่ เรื่องหัวใจก็เช่นกัน
- ผู้เขียน
