อี้เฟยหยางรีบขึ้นหยิบน้ำส้มคั่นสดไปให้หญิงสาวทันที
เวลาก็ล่วงเลยเที่ยงมาแล้ว จ้าวไป๋ตงจึงเอ่ยขึ้น
“พักรับประทานเที่ยงก่อนดีไหมครับ”
ไป๋หรงดื่มน้ำส้มสักพัก จึงเงยหน้า ตอบ
“ดีเหมือนกันค่ะ ฉันลืมเวลาไป”
จ้าวเฟยชู เอ่ยชวนทุกคนรับประทานอาหารที่ในสวนจัดโต๊ะใกล้เรือนกระจก บรรยากาศร่มรื่นเย็นสบาย ดอกไม้แข่งกันส่งกลิ่นหอมอบอวน
“ช่วงสิ้นเดือนจะมีแกลลอรี่จัดงานแสดงภาพวาดและงานศิลปะ งานครั้งนี้ได้นำผลงานของศิลปินระดับโลกมาด้วย ผมได้นำภาพของอาจารย์เข้าร่วมโชว์ด้วย ถ้าอาจารย์ไป๋หรงสนใจลองไปดูครับ”
จ้าวไป๋ตงเอ่ยบอกเจ้าของผลงาน งานนี้จะยิ่งเพิ่มชื่อเสียงในวงการมากขึ้น
“ขอบคุณมากค่ะ งานนี้ฉันต้องไปให้ได้เป็นประสบการณ์ที่ดี”
ไป๋หรงเองก็ยังไม่เคยศึกษางานทางด้านนี้ เธออ่อนประสบการณ์ ตอนนี้ไม่รู้จะเริ่มงานตรงไหนก่อน
“อย่าพึ่งใจร้อนครับและไม่ต้องกังวล เรื่องลงทุนสถานที่ผมจะดูแลเองคุณดูแลเรื่องงานศิล
