แต่เงินพวกนี้ก็พอให้ซื้อของที่อยากได้อยู่ เลือกที่ไม่แพงสักหน่อย คิดแล้วก็อนาถใจหากนางไปอยู่ด้านนอกปลูกผักขายหรือเย็บปักถักร้อยสักหน่อยคงหาเงินได้มากขึ้น “เจ้าไปแจ้งแม่นมจี้ฉงสักหน่อยว่าเราจะไปที่ใด เพียงกระซิบเท่านั้น” นางมิรู้ว่าคนที่จวนนี้ใครเป็นใครบ้าง การอยู่อย่างระแวดระวังย่อมเป็นเรื่องที่ดี ไม่นานนักจื่อฝูกลับออกมาพร้อมกับบ่าวชายหน่วยก้านดีคนหนึ่ง เบื้องหลังแม่นมจี้ฉงเองก็เดินมาด้วย “คารวะฮูหยิน” “แม่นมเหตุใดต้องเดินมาด้วยตนเอง ให้จื่อฝูมาบอกก็ได้” “ไม่เป็นไรเจ้าค่ะ ฮูหยินข้าจะพาออกไปทางประตูของบ่าว จะได้ไม่เป็นที่สังเกต” จวนโหวแบ่งช่องทางออกชัดเจน ทางเจ้านายและทางสำหรับบ่าว เพราะจะได้ไม่ไปรบกวนเวลาแขกไปใครมาและไม่พลุกพล่านนัก แม่นมเมื่อเห็นฮูหยินแข็งแรงดีแล้วคิดอยากออกไปท่องเที่ยวก็เป็นห่วง แต่ว่ายามนี้ทั้งท่านโหวและลู่จินหลิวไม่อยู่ หมดปัญหาเรื่องคนที่จะพูดมาก นางจึงหล