“มึงคิดว่าลูกน้องกระจอกของมึงจะทำอะไรกูได้ ถ้ามึงอยากจะเล่นงานกูอีก กูก็พร้อมเอาคืนคนอย่างมึงให้สาสม” สุริยันต์ยักไหล่ยียวนกวนประสาท
“ขู่กูแบบนี้คิดว่ากูกลัวมึงหรือไง”
“ไม่กลัวก็ดีแล้ว คดีความของพวกมึงไปถึงไหนแล้วล่ะ วันนี้คงต้องบริจาคเงินเยอะๆ หน่อยนะ”
พิทายทำท่าจะกระชากคอเสื้อของสุริยันต์แต่นักข่าวท้องถิ่นกรูกันเข้ามาสัมภาษณ์เสียก่อน
“เสี่ยพิทายกับเสี่ยสุริยันต์มางานพร้อมกันเลยนะคะ ได้ข่าวว่ามีเรื่องบาดหมางกันแสดงว่าไม่เป็นความจริงใช่ไหมคะ”
“เอาอะไรมาพูดครับ เราสองคนเป็นคู่แข่งกันทางธุรกิจเท่านั้น” พิทายยิ้มให้นักข่าว ส่วนสุริยันต์มีใบหน้าเรียบขรึม
“วันนี้มีการประมูลไข่มุกอันล้ำค่าจากทะเลอันดามัน เสี่ยจะร่วมประมูลกับเขาด้วยไหมคะ”
“ต้องประมูลอยู่แล้วครับ เพราะผมมางานนี้เพื่อต้องการบริจาคเงินให้การกุศลอยู่แล้วครับ” สุริยันต์เอ่ยตอบ
“วันนี้เด็กๆ คงดีใจที่มีคนใจบุญอย่างเสี่ยสุริยั
