“อย่ายอกันเลยค่ะ พี่วรรณก็เก่ง ถ้าไม่มีพี่วรรณหยกคงแย่” อรวรรณเป็นคนขยันทำงานซื่อสัตย์และทุ่มเทกับงานเหมือนเป็นเจ้าของร้านเสียเอง นั่นทำให้เธอไว้วางใจว่าทุกอย่างจะเรียบร้อยหากไม่ได้เข้ามาดูทุกวัน และสุริยันต์ก็คอยแวะเวียนเข้ามาทุกอาทิตย์ เขาแวะเวียนไปดูกิจการทุกอย่างด้วยตัวเอง คอยตรวจสอบและเช็คความเรียบร้อยอยู่เสมอ
“งั้นผมขอตัวก่อนนะครับคุณวรรณ” สุริยันต์อยู่คุยกับอรวรรณอีกครู่ใหญ่ ทุกอย่างเรียบร้อยดีไม่มีปัญหาอะไรเขาจึงขอตัวกลับ
“ค่ะ เดี๋ยววรรณเดินไปส่งนะคะ” อรวรรณเดินมาส่งสุริยันต์และพิมพ์รดาขึ้นรถ ก่อนจะกลับไปช่วยพนักงานปิดร้าน
“พี่วรรณทำงานเก่งนะคะ ช่วยดูแลเหมือนคนในครอบครัวเลย”
“ป้าหงส์เคยเล่าว่าเคยมีบุญคุณต่อกัน” สำหรับสุริยันต์แล้ว มีบุญคุณต้องทดแทนบุญ มีแค้นต้องชำระ คนที่รู้จักบุญคุณคน คือคนที่จะพบเจอแต่ความเจริญ
“ค่ะ” เธอรับคำ มองสบตากับเขา
“คืนนี้ค้างในเมืองนะ”
“ค่ะ” เธอรั
