“รู้ทันอะไร”
“อย่ามาทำไขสือไปหน่อยเลย ลูกไม้ตื้นๆ แผนปัญญาอ่อนแบบนี้ใครไม่รู้ก็โง่แล้ว ไอ้แดนมันไม่พูดเพราะคิดว่าเธอเป็นเพื่อนแต่ฉันไม่ใช่นี่” สุริยันต์เท้าสะเอวท่าทีเอาเรื่องจนลูกพลับต้องถอย
“เฮียเป็นลูกผู้ชายหรือเปล่า ข่มขู่ผู้หญิง”
“หาผัวไม่ได้เหรอลูกพลับ กินยาระงับประสาทเสียบ้างนะ ร่ำร้องอยากได้ผู้ชายทำผัว ผู้หญิงดีๆ เขาไม่ทำกันหรอกนะ”
“เฮียยันต์ด่าลูกพลับเหรอ”
“ฉันคงด่าหมูหมาแถวนี้มั้ง หรือเธอหูแตกไม่รู้ว่าฉันพูดกับเธออยู่” สุริยันต์ถามกลับอย่างเอาเรื่อง
“ผู้ชายอะไรไม่ให้เกียรติผู้หญิงเลย”
“เธอมีเกียรติต้องให้ด้วยเหรอ วันๆ เอาแต่ปั่นหัวผู้ชาย ไอ้ธันวาก็คนหนึ่งแล้ว หลอกมันขนาดนั้นไม่สงสารมันบ้างเหรอ”
สิ่งที่แดนตะวันไม่กล้าพูด แต่สุริยันต์โพล่งมันออกมา เขามองทะลุว่าผู้หญิงตรงหน้าเป็นคนเช่นไร ทำเป็นเรียบร้อยอ่อนหวาน จริตมารยาร้อยเล่มเกวียน ปั่นหัวผู้ชายให้หลง
“แดน! ถ้าแดนไม่รั
