“ได้ซีจ๊ะ...ว่าแต่ว่าเพื่อนของมีมี่ไปไหนซะแล้วล่ะเนี่ย พอตื่นขึ้นมาอาก็ไม่เห็นเขาแล้ว”
“สงสัยจะกลับไปนอนที่เต็นท์อีกหลังใกล้ ๆ กันเนี่ยล่ะค่ะ อัญเขายังไม่ชินกับของเมา มีมี่ว่าปล่อยเขาเถอะนะคะ เราออกไปนอนเล่นกันในรถดีกว่า คืนนี้ดาวสวยมาก”
“โอเคจ้ะ...ไปก็ไป”
ทั้งสองค่อย ๆ ลุกขึ้นสวมใส่เสื้อผ้าให้ดูเรียบร้อยเหมือนเดิมซึ่งจริง ๆ มันก็ไม่เรียบร้อยสักเท่าไหร่ แต่ก่อนเดินแบบย่องออกไปเมลานีก็กระตุกแขนเสื้อฮาซันและกระซิบว่า
“เอ้อ...แล้วคุณน้าไอย่าจะให้นอนหลับอยู่ตรงนี้เหรอคะเนี่ย”
“จ้ะ...ไม่เป็นไรหรอก ไอย่าเขาหลับแบบนี้น่ะดีแล้ว เวลาหหลับนี่อย่างกับตาย ยิ่งโดนเหล้าเข้าไปนะไม่ต้องพูดถึง นี่คงหลับไปจนโน่นเลยล่ะ”
“แหม...มีมี่ล่ะกลั๊วกลัวค่ะว่าคุณน้าไอย่าจะตื่นขึ้นมาแล้วเห็นพวกเรา แต่แบบนี้ก็สนุกดีเหมือนกันนะคะ มีมี่ชอบความตื่นเต้น”
เมลานีทำท่ากระดี๊กระด๊าก่อนกอดเกี่ยวแขนคุณอาหนุ่มใหญ่แล้วเดินออ
