“คุณพูดอะไร ฉันไม่เห็นเข้าใจ”
ลลินดาแกล้งตีหน้าใสซื่อทำเป็นไม่รู้เรื่องราวอะไรเมื่อสามปีก่อน หญิงสาวควบคุมตัวเองไม่ให้ปากสั่น พยายามแกะมือหนาจากข้อมือ แต่สุดท้ายตัวเธอกลับปลิวชิดเข้าไปแผงอกแกร่งจากแรงกระชากนิดเดียวด้วยฝีมือเขา
ใช่! เธอยอมรับว่าตัดพ้อน้อยใจกับชีวิตตกเป็นเบี้ยล่างของผู้ชายเห็นแก่ตัว ลลินดาไม่อาจทนอยู่ให้เขาย่ำยีหัวใจดวงน้อย ต้องคอยเป็นแม่อุ้มบุญยกลูกตามสัญญาว่าจ้าง เห็นภาพการแต่งงานหวานชื่นมื่นของคนรักเก่าที่เขายังไม่ลืม
ตัดสินใจเขียนบอกลาเป็นครั้งสุดท้าย เปลี่ยนช่องทางการติดต่อ เธอแอบซ่อนตัวหลบหนีจากคนของสีหราชส่งคนตามสืบทั่วจังหวัดเชียงราย ถือว่าโชคเข้าข้างสองแม่ลูก
ลลินดาซาบซึ้งใจกับคนช่วยเหลือ ได้รับความอนุเคราะห์ช่วยเหลือ ให้ที่ซ่อนตัวอยู่บ้านพักตากอากาศจังหวัดกาญจนบุรี หญิงสาวผูกพันกับเด็กในท้องมาก นับตั้งแต่ที่เธอคลอดลูกออกมาแอบใจแป้วว่าหน้าเหมือนใครบางคนที่เธอค
