สามปีแล้วที่เขาทรมาน จมปลักอยู่กับความทุกข์ทนฝ่ายเดียวตามลำพัง สีหราชเอาแต่โยนความผิดทั้งหมดให้กับลลินดาว่าเป็นผู้หญิงเลี้ยงไม่เชื่อง กลับหอบลูกของเขาหนีไปเสวยสุขอยู่กับผู้ชายคนใหม่ สุดท้ายพวกผู้หญิงต่างเลวด้วยกันทั้งหมด หลอกให้เขารักจนหัวปักหัวปำ ทรยศแทงข้างหลังทะลุหัวใจกลัดเป็นหนอง ทรมานเจียนตาย
สีหราชตัวแข็งทื่อ ก้าวขาไม่ออกชั่วขณะกับประโยคจากผู้ชายใหม่ของลลินดา คำพูดที่ว่าแต่งงานเข้าโสตประสาทสมองของเขาวนเวียนอยู่ ด้านในบีบรัดรุนแรง
“หวังว่าเงินหนึ่งล้านห้าแสนที่ผมใช้หนี้ให้คุณลิลลี่แล้ว คุณสิงห์ไม่จำเป็นต้องมาระรานว่าที่เจ้าสาวของผมนะครับ เดี๋ยวผมจะให้เลขาของผมจัดการโอนเงินเข้าบัญชีเรียบร้อย ไปกันเถอะ ลิลลี่”
“ค่ะคุณเฮฟเว่น”
ลลินดาควรจะสะใจ สมเพชกับสภาพทรมานเหมือนตายทั้งเป็นจากสีหราชมากกว่านี้ ตรงกันข้ามหญิงสาวเจ็บหนึบชา แปลบปลาบในอก อีกใจหนึ่งสับสนว่าระหว่างเธอกับเขาควรแยกทางกัน
