~ออกัส~
หลังจากที่ผมออกมาจากคอนโด ผมก็ขับรถไปหาไอ้ปรินซ์ที่คอนโดของมันทันที
“มึงเป็นไรปะเนี่ย? มาหากูถึงนี่” ไอ้ปรินซ์เอ่ยถามเมื่อผมเดินตามมันเข้าไปในห้อง และไปนั่งอยู่ที่โซฟาตัวใหญ่
“กูมีเรื่องเครียดนิดหน่อย” ผมตอบด้วยน้ำเสียงเหนื่อยๆ
“ดูท่าทางมึงไม่น่าจะนิดหน่อย มีเรื่องอะไรเล่าให้กูฟังได้นะ?”
“เอาไว้กูพร้อมเมื่อไหร่ กูจะเล่าให้มึงฟังเป็นคนแรกเลย” ผมเงยหน้ามองมันก่อนจะพูดออกไป
“อืม ตามใจมึงละกัน แดกเหล้ากันมั้ย?”
“เอาดิ กูก็อยากจะเมาเหมือนกัน” ผมตอบตกลงทันทีเพราะตอนนี้ความเครียดของผมคงต้องพึ่งแอลกอฮอล์แล้วล่ะ ไม่งั้นคืนนี้ผมคงจะนอนไม่หลับแน่ๆ
จากนั้นผมกับไอ้ปรินซ์ต่างคนก็ต่างดื่มแบบเงียบๆ โดยที่ไม่มีการพูดคุยกันสักคำแค่มีเพื่อนั่งดื่มเป็นเพื่อนผมก็พอใจแล้ว อย่างน้อยก็ยังดีกว่านั่งดื่มอยู่คนเดียว
ผมบอกตามตรงว่าผมรู้สึกผิดหวังในตัวยัยเด็กเลี้ยงของผมมากๆ ไม่สิ! ต้องเรียกว่า
