~เมย์~ “ยังไม่หายโกรธพี่อีกเหรอ?” เขาเอ่ยถามเมื่อเรากลับมาถึงคอนโด “เมย์ไม่ได้โกรธค่ะ” “ไม่โกรธแล้วทำไมถึงไม่ยอมคุยกับพี่ล่ะ พี่ถามอะไรก็ไม่ยอมตอบ” “เมย์ง่วงค่ะ ขอตัวไปนอนก่อนนะคะ” พูดจบฉันก็รีบเดินหนีเข้าห้องทันที จากนั้นฉันก็ถอดเสื้อผ้าและเดินเข้าห้องน้ำไป ผ่านไปประมาณสิบนาทีฉันก็นุ่งผ้าขนหนูออกมาจากห้องน้ำ ก็เห็นเขายืนอยู่ในห้อง “เข้ามาทำไมคะ?” ฉันเอ่ยถามเสียงเรียบ “พี่ก็มาง้อเมียน่ะสิ!” “เมย์บอกแล้วไงคะว่าเมย์ไม่ได้โกรธ” “ไม่โกรธแต่ก็ไม่เหมือนเดิม” “เมย์ก็แค่ง่วงเฉยๆ ค่ะ” “ถ้าเมย์ง่วง งั้นเราก็มานอนกันเถอะ” “พี่คิงส์ตันก็กลับไปนอนที่ห้องสิคะ จะมานอนห้องเมย์ทำไม” “ก็เมียพี่นอนห้องนี้ พี่ก็จะนอนห้องนี้ด้วย” เขาพูดพร้อมกับสาวเท้ายาวๆ เข้ามาหา “ไม่ค่ะ เมย์จะนอนคนเดียว” ฉันเดินถอยหลังหนีโดยอัตโนมัติ ทันใดนั้น เขาก็ดึงฉันเข้าไปในอ้อมแขนของเขา “ปล่อยเมย์นะ” “พ